Als RAD crew mee naar Pelorus Island - Reisverslag uit Pelorus Island, Australië van Mandy Schouren - WaarBenJij.nu Als RAD crew mee naar Pelorus Island - Reisverslag uit Pelorus Island, Australië van Mandy Schouren - WaarBenJij.nu

Als RAD crew mee naar Pelorus Island

Door: mandy

Blijf op de hoogte en volg Mandy

20 November 2012 | Australië, Pelorus Island

Voor jullie lieve lezers een terug blik op mijn tweede weekend Pelorus Island met Remote Area Divers…

Nadat ik vrijdag avond om middennacht klaar was met werken bij JAM corner ben ik gelijk mijn bed in gedoken want om kwart voor 4 ging mijn wekker!
Het was een erg drukke en chaotische avond bij JAM dus ik viel ontzettend moe gelijk in slaap.
In het midden van de nacht hoorde ik een vervelend geluid en moest ik mijn bed weer uit. Naar de douche toelopend werd ik vergezeld met behoorlijk harde feest muziek van een paar gasten die hun bed voor die nacht nog niet opgezocht hadden!
Nog half in het donker kwam ik bij RAD aan en waren we gelijk klaar om te vertrekken. Craig reed net de jeep met trailer naar buiten. Hij vroeg hoe laat ik klaar was bij JAM, met een beetje medelijden mocht ik daarom achterin zitten zodat ik nog een beetje kon tukken :)
Na ongeveer 1,5uur kwamen we aan bij Lucinda, de haven. Achter door stond een tractor met daarachter een trailer waar de boot Coral Gypsy op stond. De jeep parkeerde we er vlak bij en al uitstappend kwamen we erachter dat een tractor helemaal slap was :O oh jee…en nou??!!
Craig had de geniale oplossing! Aan zijn sleutelbos had hij een verloop stukje voor op het ventiel van de tractor. Dit sloot hij aan op de inflator slang van een scuba regulator (ademautomaat), dezewerd aangesloten op een perslucht-tank en zo konden we met een duikfles de tractor band oppompen!!
Toen we de band op gepompt hadden, laadde we alle spullen uit de trailer over in de boot en begonnen we met het opbouwen van alle scuba setjes voor de gasten die straks aan boord komen.
Van Craig kregen we een uitleg over hoe en wat op de boot, waar de First Aid kit, Oxygen en brandblussers te vinden zijn, via welk kanaal we radio contact moeten maken en een korte versie over hoe de motors van de boot functioneren. Ook is er aan boord een klapper waar alle benodigde informatie in zit met o.a. ook een plan bij noodgevallen. Dit moesten we maar een keertje door lezen als we tijd hadden…
Inmiddels was het half 8 geweest en werd het tijd om de Coral Gypsy het water in te laten.
De tractor werd weer terug naar zijn plek gebracht en we vaarde met de boot naar de stijger waar onze groep duikers zo aan boord stappen.
Hier vulde we ook nog even de voorraad jerrycans met drinkwater voor op het eiland.
Prima op schema arriveerde de fishbus met Jason de duikinstructeur en onze gasten voor dit weekend. Verwelkomend aan boord borgen we hun tassen op in de drooghoud cabine. Van Craig kregen ze een welkom verhaaltje waarin hij ons voorstelde, de inhoud van deze ochtend vertelde hij en het in case of emergency verhaaltje.
Iedereen happy….let’s go! Op richting Pelorus Island!

Na een klein half uurtje kwamen we bij Orpheus Island aan, dit is het grootste eiland van de Palm group en ligt onder Pelorus Island. Voor dit eiland gingen we onze eerste duik maken. Deze dive site heet Dark side of the moon, hier hebben we het vorige weekend ook de eerste duik gemaakt. Iedereen kreeg de tijd om zijn wetsuit aan te trekken en zijn uitrusting bij elkaar te zoeken. Daarna kregen we een briefing van Craig. We hadden 5 Advanced Open Water (AOW) cursisten aan boord, deze gingen de eerste duik met Jason doen. Verder hadden we een Open Water cursist (OWC), een Rescue Diver (RDC) en drie funnies aan boord. Deze club ging allemaal met Craig en mij mee. Ik moest letten op de funnies en dan nam Craig de cursisten op zich om ook de oefeningen mee te doen. Ik moest op een redelijke afstand met de funnies achter hem blijven. Oké, dat moet wel lukken ;) was een beetje zenuwachtig dat ik ze gelijk helemaal alleen mee kreeg!
De duik ging goed; het was de funnies niet helemaal duidelijk dat we eigenlijk op enige afstand moesten blijven vanwege de cursisten, ze bleven dicht op elkaar zwemmen. Eentje had een beetje moeite met het klaren van de oren, hiermee duurde de afdaling wat langer, maar dat ging daarna gelukkig toch goed! De Rescue diver heeft een paar emergency gevallen moeten redden, o.a. een klem zittende duiker las halen, een snel opstijgende duiker tegenhouden, een duiker zonder lucht helpen, wat hij goed deed!
Het water was erg mooi, voor mijn gevoel helderder dan de vorige keer! Ik heb buiten alle leuke (gangbare) visjes en koraal om een nudibranch (slak) van 10cm gezien, wat erg groot is voor deze erg leuke beestjes.
En een grouper (tandbaars) van ruim 2 meter!!!!! Dat was serieus een behoorlijk visje! Moest 2 keer kijken of dat ik het wel goed zag! Niet normaal zo groot, super vet!! (het schijnt dat deze vissen nog groter kunnen worden :O)
Na 50 minuten kwamen we terug aan de oppervlakte en hadden we een eerste zeer geslaagde duik gemaakt!!
Voordat ik terug de boot op kon mocht ik eerst nog even voor bewusteloze duiker spelen en gered worden door onze Rescue cursist.

Voor de tweede duik van deze morgen gingen we naar Oopsiebay! Deze naam heeft de dive site te danken aan een man die ooit met zijn boot tegen de rotsen aan gevaren is, waarop hij heel snugger “Oopsie” zei ;)
Op weg hiernaartoe moest ik van Craig doen alsof ik overboord viel zodra hij de linker motor uit gezet had. Gelukkig kwam onze Rescue diver me alweer redden :p
Terug bij Craig kreeg ik te horen dat ik de verkeerde links had gepakt :( oh ja hoor…kan alleen Mandy gebeuren!! Ik dacht ik loop richting de motors en dan de linkse. Maar het is dus de linker vanuit achter het stuur staande.
De tweede duik kreeg ik boot shift, wat betekend dat je aan boord van de boot moet blijven tijdens de duik. Er moet altijd iemand aan boord van de boot blijven en de terug komende duikers in de gaten houden. Mocht er iets mis gaan dan kan de persoon aan boord direct te hulp schieten. Wat dus ook wil zeggen dat je met de tender (een klein motor bootje) moet kunnen varen! De oppervlakte interval werd gebruikt om me dit even te leren. Het starten van de motor, gas geven en sturen, wat het tegenovergestelde is van de richting die je op wilt. Dit was ff wennen maar het ging best goed, een test rondje om de boot en dan weer terug ‘parkeren’ naar de Coral Gypsy, ook dit ging best goed! Nou, dit was mijn spoed cursus bootje varen ;)
Na de briefing maakte iedereen zich klaar en sprongen ze een voor een van de boot af het water. Ik noteerde van iedereen de tank inhoud en checkte of deze opstond voordat ze sprongen.
Een van de funnies had toch last van haar oor en bleef deze duik ook aan boord, dus ik had was gezelschap. De duikers kun je vanaf de boot toch wel een beetje volgen omdat er luchtbellen aan de oppervlakte komen ;)


Iedereen kwam weer veilig en enthousiast terug aan boord en zette we koers naar Pelorus Island.
Samen met Erin (aka Bunny) moest ik het anker ophalen, het touw ging prima, totdat we vlak boven het anker waren, dit kregen we met z’n tweeën echt niet naar boven. Michael, onze gespierde funnie was zo vriendelijk om ons hierbij te helpen! Aangekomen bij Pelorus Island moesten we de moray (boei) pakken om de boot aan vast te maken, met een haak aan een stok precies op het goeie moment goed richten! Het anker werd van het touw afgehaald en dit touw moesten we aan de moray vast maken. Daarna moest aan de achterkant van de boot de passport line uitgegooid worden, deze ging Jason vast maken aan een haak op het land, zodat de boot de met achterkant als dichtste aan land was om de spullen uit te laden. In een treintje laadde we met z’n alle de swags, duikflessen, eten en drinken en alle tassen van iedereen van de boot af het eiland op. Daarna ging Craig samen met Gordon (een instructeur die voor het eerst mee was) de boot terug bij de moray vast leggen en stuk verder van de kust af. Ik moest met de tender komen om hun op te halen. Uhm, oke…heel stoer stap ik het bootje in, haal het anker op en start de motor. Toen ik de motor aan had hadden de golven me helaas al zover het strand opgedreven dat ik niet meer we kon :( lekker slim!! Er uit en de boot van de kant afgeduwd. Snel er weer terug in en de motor starten. Mooi gelukt, vaarde ik naar de boot toe. Daar aangekomen probeerde ik een beetje zenuwachtig netjes dicht bij de boot te komen…Fail!! Poging twee…
Jaa…de derde keer ging het goed en kwam ik netjes lang de boot uit!! Och ja, oefening baart kunst zal ik maar zeggen :) het sturen ging opzicht best wel goed, maar je moet ook de stroming en de golven mee in calculeren en dat is toch n beetje lastig.
Net met een ‘Slow is Pro’ snelheid bracht ik ze terug naar het eiland en genoten we van lekkere nacho’s als lunch.

Na de lunch heeft Jason me uitgelegd hoe je de tanks moet vullen met de compressor die ze op het eiland hebben staan. De compressor vult 2 flessen per keer, wat ongeveer 25 minuten duurt. Maar je moet hier wel enigszins bij in de buurt blijven voor het geval dat de olie op gaat of iets dergelijks. Dus de rest van de middag heb ik daar heerlijk in de zon gezeten, tanks gevuld :) en een hele tijd gezellig met Jason zitten kletsen.
De filter van de compressor liep een beetje tegen zijn einde aan, waardoor het best lang duurde voordat de flessen vol waren. Wat helaas voor de funnies betekende dat de namiddag duik niet door ging en ze alleen nog een nachtduik gingen doen. De Rescue diver en de open water cursist moesten we een namiddag duik doen. Jason ging mee, Erin als slachtoffer en ik op boot shift. Nadat hij Erin van de bodem naar boven gebracht had moet ik de hulpdiensten alarmeren en er met de tender naartoe rijden en de uitrusting opvangen. Net echt he :p

Tegen de tijd dat de zon onder was hadden Jason en Erin de advanced duikers en de overige tanks aan boord gebracht. En kregen we van Jason de briefing voor de nachtduik. We waren met 10personen in totaal, wat best veel is. Ik moest achteraan de groep zwemmen en Jason ging voorop (Erin was terug op het eiland om eten te maken).
Het was een super gave duik!!! We hebben een schildpad gezien die lag te slapen, vlak daarboven hong een mooie koraalduivel! Een epilateshark zwom vlak onder ons door :D verschillende krabben schoten weg achter het koraal zodra de zaklamp ze bescheen en een mega grote SpanischLobster hebben we gezien! Deze was ongeveer 50 centimeter groot en wandelde vrolijk over het koraal heen!! Ik had bijna het idee dat ik in een of andere gemuteerde wereld zat was alles enorm was geworden :O heel erg gaaf beest!!!
Buiten als dit extra bijzonders zijn er natuurlijk heel veel andere mooie visjes en koraal soorten te zien ;)
Zodra ik met mijn gezicht door het wateroppervlakte naar boven kwam was het eerste wat ik zag een hemel bomvol met prachtige sterren!! Wat een magisch mooi moment was dat!
Terug op de boot deden we onze uitrusting uit, laadde we de flessen en onszelf weer terug in de tender en vaarden we terug naar het eiland.

Daar werden we verwend met een lekkere Irish stew :) na het eten waste we alles af en zaten we lekker aan het kampvuur na te genieten van een vermoeide, leerzame en leuke dag!!
Tegen half 10 ben ik mijn bed gaan opzoeken, ik had besloten dat het de hangmat zou worden die nacht. Mijn swag had ik onder het zeil bij de ‘eettafel’ neergelegd voor het geval dat het zou gaan regen en met een lakentje en kussen heb ik me in de hangmat aan de zee onder de prachtige sterrenhemel neer gelegd. Wat zeer aangenaam was!! Heerlijk het geluid van de zee :)
Om half 1 voelde ik een druppel en hoorde ik verschillende mensen vanuit het strand naar de tent vertrekken….in de verte zag ik af en toe wat flitsen.
Ik lag gedeeltelijk onder de bomen dus wilde het er eerst op gokken. Maar ben toen toch maar onder het zeil in mijn swag gaan liggen. En maar goed ook want nog geen 10 minuten laten regende het met bakken uit de hemel!!

Om kwart over 7 ’s morgens werd ik weer wakker na een redelijk goeie nacht. Jammer dat ik de hangmat uit moest, maar wel prettig om buiten in een briesje te slapen, ipv in de kleine tentjes.
Craig was al druk bezig met het ontbijt! Nadat we iedereen verblijd hadden met worstjes, spek, witte bonen in tomatensaus, een gepocheerd ei en toast hadden we zelf ook ontbijt. Daarna ruimde we alles op en brachten we weer alles naar het strand om het de boot in te laden.
De zee was behoorlijk wild met redelijke golven!! Wat het toch wel gevaarlijk maakte om alles in te laden, dus besloot Craig om pas in te laden als het weer vloed (high tide) was. Alle spullen werden dus weer terug onder de tent neer gelegd en per 4 personen werden we met de tender aan boord van de boot gebracht om eerst te gaan duiken!

We vaarde de boot naar de andere kant van het eiland om uit de wind te zitten en gelukkig was daar het water een stuk rustiger! De eerste duik gingen we maken op SharkBait. Ik ging met Jason mee om te assisteren bij de diep duik voor de Advanced cursus. Een pony bottle kreeg ik mee om aan mijn trimvest te hangen. Dit is een kleine fles met lucht en een ademautomaat die je voor de veiligheid onder aan de boot kunt hangen of met je mee kunt nemen op een diepe duik. We zijn naar een diepte van 22 meter gegaan waar iedereen hun naam en telefoonnummer achterste voren moest opschrijven om te kijken of ze stikstof narcose hadden, wat je krijgt op grotere dieptes, maar de diepte varieert bij iedere persoon. Iedereen deed het prima en zwommen we de rest van de duik lekker rond. Terug gekomen op 11 meter (de helft van onze maximale diepte) deden we 1 minuut safety stop en moesten er een aantal ademen met de pony bottle. De deden we nog een keertje tijdens de 3 minuten safety stop op 5 meter.
Op deze diepte is er niet heel veel bijzonder onderwater leven te zien. Het waren voornamelijk planten die we zagen. We kwamen we op wat geringere diepte bij een mooie rots aan waar Jason een haai onder zag liggen, dus hij maakte het signaal voor haai, wat mijn ogen natuurlijk op scherp zette!! Hij zwom rechts om de rots heen om weer links terug te komen. Dus ik begon gelijk naar links toe op het moment dat ik bij de rost aankwam. Op dat moment kwam de witpuntrifhaai net onder de rots uit zwemmen en keek hij me recht aan terwijl hij naar boven wilde zwemmen waar ik hong, waardoor hij zijn richting veranderde en er onder mij vandoor schoot!!!! AWESOME! Echt super vet!! Beautifulcreature!!

Na deze hele gave duik kwamen we allemaal weer terug aan boord en bracht Craig ons naar een jump point bij SharkBait. Hier klommen we met bijna iedereen de rotsen op naar een punt van ongeveer 9 meter boven de zee. Hier stonden we boven op de rots en sprongen we allemaal om de beurt naar beneden de zee in!! Whaaa….kriebel in de buik :) erg leuk!!!
Na een oppervlakte interval maakte we onze laatste duik op Chunder Point. Hier mocht iedereen als buddy paar zelf gaan duiken. Ik mocht samen met Steward gaan, nadat ik de achterwaartse rol van de boot gedemonstreerd had voor onze advanced cursisten. Hierbij moest ik ze vertellen hoe ze dit moesten doen en waar ze op moesten letten! Nadat ik in het water gerold was kreeg ik van Craig een oké teken, jeeh!! Goeie demonstratie :)
Met ongeveer een idee hoe we moesten zwemmen begonnen we aan de duik. Gorden kwam ons ook nog vergezellen. Het was een mooie duik erg veel grote vissen te zien en een aantal kleine slakjes. Veel was ik bezig met of we nog wel de goeie kant op gingen, we moesten ongeveer een vierkantje zwemmen om weer terug bij de boot te komen. Helaas stond er een beetje stroming. Op het moment dat ik dacht dat we ongeveer bij de boot moesten zijn vroeg ik Gordon waar de boot was, hij had een kompas bij zich. Schuin naar links zei hij. Na 40 minuten, wat de maximale duiktijd was besloten we om naar de oppervlakte te gaan. Oeps, de boot lag een heel stuk rechts van ons!! Stukje zwemmen dus :p doordat we met de stroming mee het laatste stukje schuin naar links zijn gezwommen denk ik dat we op het moment dat ik Gordon vroeg waar de boot was best wel goed zaten eigenlijk :) het is best moeilijk om onderwater een soort richtingsgevoel te hebben!! Wordt nog veel oefenen dus!
Als laatste waren wij terug aan boord, gingen we dan ook wel als laatste het water in.

Nadat Erin het anker opgehaald had vaarde we terug naar Perolus Island. Hier moesten we de passport line weer vast maken aan het land. Ook moesten we de tender terug aan de achterkant van de boot hangen, wat ook een kunst opzich is.
Daarna kregen we op het eiland als lunch een lekker broodje hamburger, was het inmiddels vloed en konden we onze spullen aan boord loodsen.
En werden we door Craig op de Coral Gypsy weer terug naar het vaste land gebracht. Hier moesten we de boot aan de steiger vastleggen en konden onze passagiers veilig van boord stappen. Daarna brachten we de boot naar de andere steiger om hem weer op de trailer achter de tractor te laden. Een kennis van Erin was ook skipper en wilde graag mee terug in de jeep waardoor ik mee terug kon met Jason in de fishbus.

Tegen 17.00uur kwamen we terug aan bij de shop en regelde Jason met alle cursisten hun logboeken. Daarna was het wachten op de jeep en konden we beginnen met het uitladen van de trailer. De lege flessen terug bij de compressor, alle swags uitrollen en het beddengoed eraf, al het keuken spul uitpakken en opruimen en alle uitrusting uitpakken, uitspoelen en ophangen. Iets voor 7 waren we helemaal klaar met opruimen en had ik het behoorlijk warm ;)
Terug voor in de shop kregen we een de-briefing van Craig. Alle review formulieren waren positief en tevreden, het enige punt was minder duikers per nachtduik. Hij vroeg wat ik allemaal geleerd had dit weekend, behoorlijk wat!! Het besturen van de tender, hoe je met de compressor tanks moet vullen, hoe je een knoop in een touw legt, hoe je de motors aan en uit zet en hoe je kunt zien of ze aan en uit staan. Hoe je een anker uitgooit en ophaalt, hoe je de boot aan een moray vast legt… Hij vond dat ik het goed gedaan had voor de eerste keer. Pfff, behoorlijk blij was ik om dat te horen!! Ik vond het best lastig allemaal, je weet er helemaal niks van, en het moet vaak allemaal snel en nu, dus weinig tijd om je iets uit te leggen.Er waren behoorlijk wat momenten dat ik me stupid voelde, helemaal niks van een boot afwetende, hoe je knopen maakt en hoe die heten. Zoals hij zelf zei; ‘zo is iedereen een keer begonnen, ook ik’
Haha, een zin als die doet het altijd goed he!! Dat leer je wel zei hij en dan herken je ook de momenten waarop je moet bijspringen en wat je dan moet doen.
Met een prettig gevoel over deze feedback maakte we een einde aan dit weekend en bracht Erin me naar huis. Met me in de auto nog even mededelend dat ook zei zo begonnen was als ik een jaar geleden en dat ze erg blij was dat ze nu een beetje wist wat ze moest doen en daarvoor dus ook een compliment van Craig over had gekregen!!
Ook voor mij goeie hoop dus :D no worries!
Doordat ik het hele weekend druk ben geweest met het assisteren tijdens de duiken en het leren van de boot handelingen moet ik jullie wel teleurstellen met de mededeling dat ik helaas geen foto’s heb gemaakt :(

Bij het hostel aangekomen was Dave al begonnen aan het avondeten, waar ik behoorlijk trek in had na hard gewerkt te hebben! Het duurde wel nog ff dus kon ik me eerst lekker gaan douche!! Heerlijk is dat na 2 dagen zout water :)
Ons dinertje voor vanavond was tagliatelle met Ling filet, champignons, paprika, uitje en een roomsausje wat prima smaakte!!
Om 21.00uur liepen we het centrum in richting de bios. Whoehoe!!! Eindelijk is het zover…het laatste deel van The Twilight Saga, Breaking Dawn Part II en dat in een Australische VMax bioscoop!!
Fantastische afsluiter van een mooi weekend!!!
Heerlijke film, heb er van genoten! Ik vond hem erg leuk :D jammer eigenlijk dat de Saga af is….

  • 20 November 2012 - 09:31

    Lennie:

    HEY, Ik mag als eerste reageren! JIPPY! Geen Familie Schouren of Lepsi zijn me vandaag voor!!!! Wat een mazzel voor mij! hi,hi,hi,!

    Wat en geweldig verhaal weer! I love it!! Ik geniet er echt van, telkens weer. Ik geloof dat ik je ooit eens heb horen zeggen: I kan niet zo goed vehaaltjes schrijven! Nou dat was dus gewoon keihard gelogen! Ga zo door meis. Ik blijf lezen. Doe Dave een dikke knuffel van me en dan mag Dave jouw een dikke knuffel van mij doen! Liefs Lennie

  • 20 November 2012 - 11:55

    Ans & Vasek:

    Hallo Lennie,

    Was je ons voor ..... proficiat ...... hi,hi,hi


    Mandy,

    Wat weer een mooi verhaal, zo maak je nog van alles mee. Kei gaaf van die haai !!!!
    Wat dacht je toen hij je recht aankeek .... pfffff. Super ervaring, ben stik jaloers.

    Groetels en knuffels uut Boalder.


  • 21 November 2012 - 01:02

    Milou:

    Wauw wat ein prachtig weekend mot det geweas zien! de liers huul vuul in ein korte tied zeg poeh! Knap huur! Wie waas t um dea film dao te zeen? Vond um aok geweldig, huul jammer det dit de letste waas ma komme vas weer toffe nieje veur inde plaats. Kiek oet no dien volgend verheulke, no snel sloape hihi tis hee al laat.

    Xxx milou

  • 26 November 2012 - 11:34

    John:

    Hoi Mandy.Het is toch ieder keer weer leuk om te lezen wat je allemaal mee maakt,ik lees ze ook aan dachtig altijd weer leuk om te lezen wat je allemaal doet daar.je maakt een droom waar,waar ik altijd van gedroomd heb,het moet toch iedere dag waanzinnig aan voelen iedere dag weer wat nieuws,geweldig geniet er met volle teugen van heerlijk groeten john.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Mandy

Actief sinds 03 Aug. 2012
Verslag gelezen: 537
Totaal aantal bezoekers 79664

Voorgaande reizen:

15 Oktober 2012 - 14 Oktober 2013

Exploring life in Australia

Landen bezocht: