Till we meet again...

Allerliefste vrienden, familie en vooral trouwe lezers,

Na 15 geweldige maanden ga ik jullie toch vertellen dat er een (voorlopig) einde komt aan mijn Australië avontuur. Het was een ongelofelijk gave tijd met ontelbare, indrukwekkende momenten die een prachtige herinnering zijn en altijd zullen blijven. Ik ben erg blij dat ik het grootste deel van die herinneringen met jullie heb kunnen delen via deze blog.
Afgelopen dagen heb ik er hard aan gewerkt om mijn verhalen weer up to date te brengen en heb ik bij alle verhalen zover ik kon foto’s toegevoegd.
Mijn wens is om deze blog ooit in een album afgedrukt te krijgen, waar dan ook de geplaatste foto’s bij komen en al jullie reacties.
In totaal heb ik met deze erbij 72 verhalen geschreven sinds ik 15 oktober 2012 Nederland verliet. Dit gaat dus een behoorlijk boek worden en of dit serieus realiseerbaar is weet ik niet, maar ik zou het wel erg gaaf zijn!
Zodat ik later nog eens terug kan lezen wat ik hier ook alweer allemaal heb meegemaakt want daar ben ik nu alweer een hoop van kwijt. Maar gelukkig heb ik meer dan genoeg foto’s om op terug te kijken.

Australië is echt een geweldig land dat echt alles heeft. Queensland is samen met West Australia mijn favoriete staat. Het noorden van Queensland vond ik erg mooi waaronder Cairns, Daintree rainforest en natuurlijk het fantastische Great Barrier Reef en de geweldige tijd bij RAD om mijn Divemaster te halen.
Brisbane is de hoofdstad van de staat Queensland en mijn favoriete stad van heel Australië, het heeft ondanks dat het een grote stad is een relaxte vibe, het heeft een prachtige lagoon met strand middenin de stad en Brisbane is ontzettend groen voor een stad en dat bevalt me wel.
De West Coast was ontzettend mooi omdat het zo afgelegen is en nog zoveel ongerepte natuur en onbekende plaatsen heeft. Het was een echte parel om te ontdekken. Maar hiermee bedoel ik dan wel West Australia vanaf Exmouth en naar boven. Perth is ook West Australia maar deze stad vond ik maar niks en daarbij was het veel te koud.
Mijn tijd in Nothern Territory op de farm in Katherine was echt een geweldige ervaring en daar kijk ik dan ook met ontzettend veel goede herinneringen op terug.
Ook heb ik hier Mallory ontmoet en zij is een hele goede vriendin geworden waar ik ontzettend veel mooie plekken mee afgereisd heb.
South Australia was mooi, maar het weer was voor mij te koud. Victoria had ook mooie natuur parken, maar van Melbourne had ik meer verwacht doordat iedereen er altijd zo laaiend over is. En dan hebben we nog New South Wales dit was gewoon gaaf omdat we Sydney bezochten met oud op nieuw, maar ook deze staat haalde het niet bij Queensland, het was erg mooi en vooral geweldig gaaf omdat ik dit met de familie mocht verkennen. Maar Queensland blijft toch mijn Sunshine State!

Terug in Brisbane was het dan ook een zeer bijzonder gevoel om nu weer terug bij het begin te zijn nadat ik 15 maanden het hele land rondgereisd ben.
Buiten dat deze stad mijn favoriet is heeft hij al veel herinneringen voor mij;
Hier is mijn geweldige reis begonnen, en hier eindigt mijn Australië trip ook. Ook was hier in Brisbane de vakantie voor Dennis en Milou voor bij en moest ik hier afscheid nemen van pap en mam. En ja hoor…we doen er gewoon nog eentje bovenop, want hier mag ik ook afscheid gaan nemen van Mallory.
I miss you all heaps!!
Brisbane is een zeer bijzondere stad en hier ga ik zeker ook nog terug komen!

Afgelopen week verbleef ik samen met Mallory in een backpackers net buiten de stad die ‘Somewhere to stay’ heette. We hadden een kamer op de tweede etage met een prachtig uitzicht over de stad.
Ik vond het fijn dat Mal nog bij me was, maar ik moest ook nog heel veel regelen voordat ik naar de Filipijnen vlieg, dus ik was voor haar niet op mijn al te gezelligst.
Nadat pap en mam naar huis waren had ik toch wel twee dagen nodig om hiervan bij te komen. Op de dag zelf haalden we een doos wijn en boeide het ons allemaal niet, we hadden reden om sip te zijn ;)
De dag erna had ik me voorgenomen om aan mijn werk te beginnen, maar helaas lukte dit niet echt. En was het net of er een bewolking in mijn hoofd/hart zat. Gelukkig klaarde deze met nog een nachtje slapen weer op en kreeg ik weer nieuwe positieve energie om me op mijn nieuwe project te storten.
Hiervoor moest ik dan ook nog van alles regelen, want ik ga niet alleen Australië verlaten, maar ik ga ook nog eens naar een gebied waar geen internet is, dus ik wilde graag alles geregeld hebben van te voren.
Met een beetje stressen kreeg ik dit ook nog allemaal af! Waar ik toch wel van te kijken stond, good job girl!
Ik voelde me weer zo als toen ik thuis vertrok, ik moest nog zoveel doen voordat ik kon gaan en wilde zo graag alles netjes af hebben. Waaronder ook deze waarbenjij.nu, ook deze wilde ik helemaal klaar hebben zodat ik met een nieuw project kan beginnen.
Ik ga hier geen nieuwe blog voor openen omdat ik daar waarschijnlijk geen of weinig internet zal hebben. Daarom heb ik me dan ook een dagboekje gekocht zodat ik daar in kan schrijven.
Mocht ik wel internet hebben zal ik natuurlijk proberen om jullie op de hoogte te houden via email en facebook.

Ik heb net met Mal en Jen een relaxte gezellige laatste avond gehad met een flesje wijn erbij. Nu zit ik jullie nog even een laatste verhaaltje te schrijven en dan mag ik morgen vroeg op om weer naar het vliegveld te gaan. Mijn vlucht vertrekt om 12.05uur naar Darwin waar ik een stopover heb van 10.15uur voordat ik van daaruit verder vlieg naar Manila, de hoofdstad van de Filippijnen. Hier verblijf ik de eerste 3 nachten en hoop ik al wat van het noordelijke eiland te kunnen zien. Vrijdag vlieg ik tegen de middag naar Tacloban. De stad die door Typhoon Yolanda het zwaarste getroffen is. Hier word ik door iemand van Volunteer for Visayans opgehaald. Waarna ik een rondleiding krijg door hun centrum en de omgeving en krijg ik de te zien waar ik de komende vier weken zal verblijven.
Ik heb er heel erg veel zin in en ben ontzettend benieuwd hoe de situatie daar op moment is.

Na vier weken vrijwilligers werk heb ik nog 4 weken in de Filippijnen om rond te reizen over de 7107 eilanden waar de Filippijnen uit bestaat en natuurlijk om te duiken, want dat moet hier geweldig zijn!
Inmiddels zitten we dan al tegen het einde van maart en is het tijd om naar Nieuw Zeeland te vliegen. Hier heb ik net als Australië een Working Holiday visa aangevraagd en hier wil en moet ik dan weer gaan werken. Waarschijnlijk het grootste deel van mijn jaar om daarna in de zomer (voor jullie thuis winter) Nieuw Zeeland rond te reizen.

Graag wil ik jullie allemaal nogmaals heel erg bedanken voor het lezen van mijn avonturen!
En hoop ik natuurlijk dat jullie mijn volgende blog weer gaan volgen.
Thanks a lot guys!!
Hele dikke knuffel voor iedereen en tot gauw weer!
xoxoxo