Dolphins! - Reisverslag uit Monkey Mia, Australië van Mandy Schouren - WaarBenJij.nu Dolphins! - Reisverslag uit Monkey Mia, Australië van Mandy Schouren - WaarBenJij.nu

Dolphins!

Door: Mandy

Blijf op de hoogte en volg Mandy

17 Oktober 2013 | Australië, Monkey Mia



Nadat we donderdag (19-9) Coral Bay verlieten reden we zover als we konden voordat de zon onder ging. Ik genoot na van mijn duiken in de passagiers stoel, Mal bood aan om te rijden toen we Coral Bay verlieten. We kwamen op de rest area aan met nog een paar minuten voordat de zon onderging. Terwijl we de rest area opreden, wat een behoorlijke groot oppervlakte was, keek Mal door haar raam om te zien of ze de jongens achter ons kon zien. Terwijl ze dit deed zette ze koers recht vooruit naar een picknick tafel. Vol schrik schreeuwde ik ‘STOP’ en schrok zei van mij en trapte ze de rem in waardoor we op de grit een kleine slip maakte, maar gelukkig voor de picknicktafel tot stilstand kwamen!
En de jongen reden braaf achter ons aan de rest plaats op. Het waaide hier behoorlijk dus het opzetten van Mal’s en Eva’s tent was nogal een gedoe. Zodra we gesetteld waren begon Max met het koken van Spaghetti waar we weer allemaal lekker van genoten. Goeie kerel, deze kok ;)
Ook had hij 3 prachtige grote warme dekens in zijn busje waar wij dames natuurlijk gebruik van mochten maken en zo rolde we ons in de deken en konden we alsnog lekker warm buiten zitten.
Na het eten vertelde Max over zijn motor rijbewijs en zijn helm die hij ergens in de auto had liggen. Naar zijn zeggen was dit de coolste helm in Australië, dus wilde wij deze wel zien. Hij zocht tussen zijn spullen en vond hem. Het was inderdaad een erg mooie helm met de Australische vlag op, ook had hij een stoere motorjas. Dit staat op mijn lijstje voor mijn tweede jaar in Australië. Het is erg goedkoop om in de Nothern Territory je motorrijbewijs te halen, dus dat wil ik daar graag gaan doen :p
Om de mooie helm maf te maken had hij een Elmo pluche cover voor erover heen te doen! Zo had de helm grote ogen en het vizier waar je doorheen kijkt was de grote smile van Elmo. Super lache! Hij had zo al een paar keer rond gereden en vond het helemaal geweldig hoeveel mensen hij hiermee aan het lachen kreeg!! Top Max, erg leuk haha!!
Mal deed de Elmo helm op en maakte een dansje waardoor wij natuurlijk ook allemaal in een deuk lagen!
Zo hadden we onze lach spieren weer getraind en was het tijd om naar bedje te gaan. Terwijl we ons verplaatste zagen we de maan op komen, het was volle maan en een erg mooie grote!!

Vrijdag morgen (20-9) stonden we op ons gemak op en reden we na het ontbijt verder richting het zuiden van WA. Na ruim een uur rijden namen we de afslag richting de Blowholes. Deze weg leidde ons in westelijke richting naar de zee. Voordat we de parkeerplaats bereikt hadden zagen we al het water tegen de rots kliffen omhoog slaan! Whoehoe, gaaf! Snel de auto parkeren en een kijkje gaan nemen. Het was een redelijk bewolkte morgen en het waaide behoorlijk, wat de zee erg ruw maakte en wat dus indrukwekkende golven gaf die tegen de rots kliffen knalde. In sommige stukken van de rotsen waren gaten gesleten en hierdoor spoot het water omhoog als de golven groot genoeg waren, wat ze de blowholes noemen, erg gaaf! De oceaan was in deze weersomstandigheden erg indrukwekkend!
De klifwanden waren zo’n 5/6 meter hoog schat ik en dikke golven die hier tegenaan sloegen vlogen soms wel tot nog 3/4 meter boven de rotsen uit!!
Ik als veel te nieuwsgierige ging natuurlijk veel te dichtbij staan en kreeg onverwachts een douche van een mega vette golf die tegen de rotsen omhoog sloeg :( Oeps…shit!! Camera had helaas ook een kleine douche gekregen, sorry paps, maar hij functioneert nog steeds perfect als altijd! Pfff…
Ook was mijn nieuwe trui gelijk gezegend en zat hij nu vol met zout vlekken.
Nadat we hier een tijdje onder de indruk rond gelopen hadden, veel te veel foto’s genomen hadden en ik weer enigszins opgedroogd was stapte we weer terug in de auto om verder te rijden.
Het was een erg mooie onderbreking voor onze ochtend reis.

Tegen lunch tijd kwamen we aan in Carnarvon. Dit was een redelijk groot dorp tegenover wat we de afgelopen dagen gezien hadden. We liepen hier door het centrum rond, namen een kijkje in het informatie centrum en ging daarna lunchen bij Eagle Boys Pizza, deze hadden een goeie lunch special.
Terwijl we voor de pizza wachten bekeken we de foldertjes van Carnarvon en kwamen we tot de conclusie dat er eigenlijk niks te bezichtigen was hier, een simpele stad met alle winkels die je nodig hebt. Na een aantal dagen had ik ook weer bereik op mijn telefoon en kon ik weer ff met thuis kletsen. Het is stiekem toch langzaam al een behoorlijk tijd geleden dat ik thuis was en soms toch ook wel even minder leuk om zover weg te zijn van je geweldige pap en mam en broertje <3
Maar gelukkig komt de toekomst steeds dichterbij en zullen we snel weer samen zijn hier in het geweldige Australië!!
Voordat we Carnarvon weer verlieten deden we nog even boodschappen inslaan bij Woollies en kochten we een doos wijn bij de bottleshop. Kunnen we er weer even tegenaan ;)
We hadden nog ruim 2 uur om te rijden voor het donker werd en zo konden we redelijk dichtbij Monkey Mia komen. Toen de zon bijna onder was stopte we op een parkeerplaats langs de weg, wat nog een uur rijden van Monkey Mia was.
Dat betekende dat we de volgende morgen vroeg op moesten, maar liever dat dan rijden in het donker!
Aan de kant van de parkeerplaats zetten we onze tentjes op. Er lagen veel dode takken langs de weg die Max ging verzamelen en zo hadden we een hele gezellige avond met een kampvuurtje. Het was waarschijnlijk niet toegestaan om hier een vuur te maken, maar er stond ook nergens dat het niet mocht.
We hadden een gezellig achtergrond muziekje en waren allemaal geobsedeerd door het mooie vuur.

Zaterdag (21-9) stonden we om 6 uur op, we pakte al onze spullen in en zette koers richting Monkey Mia. De reden dat we zo vroeg op moesten was omdat ze in Monkey Mia de eerste ‘dolphin feeding’ rond 7,45uur doen.
We waren op tijd genoeg vertrokken, maar werden afgeleid door een schattig klein dorpje genaamd Denham waar we doorheen moesten rijden om naar Monkey Mia te gaan. Hier moesten we even plassen en Max moest zijn LPG bijvullen.
Het was iets na 8uur toen we bij de entree van Monkey Mia aankwamen en daar werden we erg vriendelijk ontvangen door een mega vrolijke dame die geld van ons wilde. Het was $8 per persoon entree voor Monkey Mia, wat eigenlijk een groot resort is. Gelukkig konden we Eva op de achterbank verschuilen achter al de zooi die we in de auto hadden en rekende ze ons automatisch als 2 personen.
Ze vertelde ons mega opgewekt dat de eerste ‘feeding’ nog niet begonnen was, dus we waren alsnog op tijd :)
We parkeerde de auto en liepen met onze camera gewapend het strand op, hier stond al een rij met mensen te wachten op de ‘dolphin feeding’. En Yeah we zagen al verschillende dolfijnen door het water zwemmen!!! Het water was erg ondiep voor een behoorlijk stuk en we konden ze dan ook erg goed zien. Er liepen een meisje door het water die een soort presentatie gaf over de dolfijnen voordat het voeren begon, ze vertelde over iedere dolfijn individueel. Deze dolfijnen leven permanent in Monkey Mia. Ze hebben 5 volwassen vrouwtjes dolfijnen die ze doen voeren. Alle andere dolfijnen zijn nog niet oud genoeg om aan het voer programma mee te doen. Ze worden drie keer per dag gevoerd voor 12uur ’s middags. Als ze de laatste keer later dan 12 uur komen krijgen ze niks meer te eten. En ze krijgen iedere keer maar een snack, dus geen grote voer partij. De dolfijnen kennen dit programma inmiddels redelijk goed en spelen hier goed op in.
Na een tijdje waren alle 5 de vrouwtjes dolfijnen in het ondiepe water voor ons rondjes aan het zwemmen. Je kon ze heel goed zien door het ondiepe water, ook hun zijn nieuwsgierig naar ons en draaien op hun zij om ons goed te kunnen zien.
Er kwamen 5 vrijwilligers het water in met emmers vis om de dolfijnen te voeren. Allereerst moesten de pelikanen afgeleid worden met vis zodat ze niet de vis voor de dolfijnen kwamen stelen. De pelikanen zijn behoorlijk groot en redelijk scary als ze je vis komen stelen :p
De 5 vrijwilligers gingen ieder bij een dolfijn staan en kozen mensen uit om de dolfijn te komen voeren. De derde persoon die de vrouw voor ons uitkoos was Eva en ze mocht iemand meenemen, dus Mal ging happy met haar mee! Beide waren ze super blij om de dolfijn een visje te kunnen geven. Ik heb in Mexico een hele dag met dolfijnen gehad, dus ik was helemaal happy voor hun twee! Ze waren nog nooit dicht bij een dolfijn geweest.
De dolfijnen wisten wanneer ze de laatste vis gehad hadden en gingen er dan ook gelijk vandoor.
Het was een erg leuke en informatieve interactie met de dolfijnen, voor de duidelijkheid dit zijn wilde dolfijnen die vanuit de open oceaan hier naartoe komen zwemmen en weer gaan wanneer ze dat zelf willen, dat gebeurt al zo voor meer dan 40 jaar.

Na nog even hebben staan kijken naar de grappige pelikanen gingen we een kijkje nemen in het informatie centrum waar veel informatie over Dugongs te vinden was, dit is een soort mix tussen een olifant en een dolfijn. Een zeer bedreigde diersoort waarvan de grootste populatie ter wereld hier in Shark Bay leeft. Het zou super cool zijn als we deze grappige beesten konden zien met snorkelen.
Na wat rond gekeken te hebben gingen Max en Eva naar het ‘Ocean Park’, waar Mal, Jacob en ik het geld niet aan uit wilde geven en wij verzamelde onze strand spullen en gingen lekker op het strand in Monkey Mia liggen. Op weg naar het strand begonnen ze met de tweede ‘feeding’ en gingen we hier nog een keertje kijken, blijft super leuk, prachtige beesten!!
Het was eb en er waren verschillende zandbanken in het water waardoor we een behoorlijk eind het water in konden lopen voordat we tot over onze knieën in het water stonden.
Ik stond hier met Mal een tijdje over het water te turen en plots zwom er een dolfijn achter ons. Ik hoorde een plons en draaide me om, voordat Mal hem kon zien wassie alweer weg. Maar gelukkig was hij nieuwsgierig en kwam hij nog een keer terug om van dichterbij een kijkje te nemen en konden ook wij hem goed bekijken. Hij zwom nog geen meter van mij af voorbij, super gaaf!!
Hij vond ons niet interessant genoeg om nog een keer terug te komen en wij liepen langzaam terug naar de kant. Jacob lag hier op zijn gemak ‘the girl with the dragon tattoo’ te lezen.
We lagen ons naast hem neer, Mal met haar derde deel van de Hunger Games en ik met mijn Nora Roberts ‘The Search’ boek. Het was heerlijk vertoeven hier met onze boekjes in de warme zon!
Later die morgen kwamen Max en Eva weer terug en waren ze niet al te enthousiast over het ‘Ocean park’. In de middag was het behoorlijk warm en gaf ik het een poging om het water in te gaan. Het was behoorlijk fris!! Max is altijd in voor water (hij heeft geen geduld om rustig te liggen) rende achter me aan met zijn snorkel. Nu kon ik natuurlijk niet meer terug krabbelen en zat ik eerder in het water dan hij. Als een watje stond hij te bibberen en moed te verzamelen om onder te gaan, maar het was dan ook echt koud!! We zagen niet heel ver van ons dolfijnen in het water en we hadden de hoop dat ze dichter bij ons zouden komen, we probeerde er naartoe te zwemmen, maar helaas hadden we niet zoveel geluk. Al waren ze dichtbij genoeg om Mal enthousiast te maken en kwam ze met goeie moed het koude water in :p Voor mij was het inmiddels koud genoeg om er weer uit te gaan. Op de terug weg zag Max een vis op de grond en gaf hij mij zijn masker om te zien wat het was. Het was een baby krokodilvis, super leuk! Had hij erg goed gespot want deze was behoorlijk goed gecamoufleerd tegen de witte zand.
Terug op mijn handdoek las ik nog even lekker relaxed in mijn boekje terwijl we opdroogde.
Het was inmiddels al later op de middag en we wilde de wandeling nog doen voordat we Monkey Mia verlieten. Deze was ongeveer een uur en niet heel erg bijzonder. Maar lekker om weer even te wandelen.

Terug bij de auto laadde we onze spullen in en reden we Monkey Mia weer uit op weg naar een nieuwe slaapplek voor die nacht. Vanmorgen hadden we een lookout point gezien wat ook een parkeerplaats was aan de kust wat erg goed uitzag. Dit was 70km terug en hier reden we naartoe.
Onderweg moest ik op de rem voor een Emu mama die met haar kinderen de weg overstak. Super super schattig, wel 6 kleine emu’s die achter haar aan huppelde!
I really love every animal, but not when I’m driving…
We hadden nu denk ik wel elk dier langs de weg gezien; kangoeroe’s, koeien, schaapjes, geitjes, emu’s!! ik kan met zekerheid zeggen dat ik het echte Australië gezien heb :p
Het uitzichtpunt was prachtig mooi, het keek uit over de zee, het was iets verhoogd zodat we het strand en de rotsen beneden ons konden zien. We zette onze tentjes op en zaten voor de auto’s over de zee naar de zonsondergang te kijken.
Lekker knus onder de dekens met wat crackers en pompoensoep, en natuurlijk onze doos wijn was het een erg gezellige avond. De laatste avond met de jongens want hun moesten doorrijden naar Perth omdat ze daar over 3 dagen moesten zijn. Uitkijkend over de zee zagen we de zon onder gaan tussen de bewolking die over de zee hing. De wolken waren allemaal los van elkaar en we zagen er verschillende dingen in. Zo hadden we de grootste lol voor de rest van de avond en vonden we krokodillen, meat pie’s, helikopters, schapen, dinosaurussen enz. in de wolken :D :D :D

  • 17 Oktober 2013 - 19:24

    Anita&louis:

    Hoi Mop

    wat blief t tog prettig um dien verhaole te laeze.
    det mot tog eg wal waanzinnig zien um eine maeter van zonne dolfijn te staon. awesome.

    good te heure det geej og zoo good amuseert met z'n allen.

    enjoy life still you can

    xxx

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Mandy

Actief sinds 03 Aug. 2012
Verslag gelezen: 307
Totaal aantal bezoekers 79492

Voorgaande reizen:

15 Oktober 2012 - 14 Oktober 2013

Exploring life in Australia

Landen bezocht: