4. Magnificent Creatures...

Het was 155km rijden vanaf Exmouth naar Coral Bay, waar het volgende avontuur op ons te wachten stond! Toen we Exmouth verlieten was het al 5 uur geweest en reden we totdat de zon bijna onderging en we een parkeerplaats vonden waar we konden overnachten. Het was een inham langs de weg gescheiden door wat groen, goed genoeg om ons tentje op te zetten.
Na een lekker nachtje slapen, want we waren allemaal redelijk moe na een indrukwekkende dag op zee. Behalve Max, hij zat vol energie omdat hij lekker relaxed niks gedaan had :p
De volgende morgen stonden we netjes optijd op om naar Coral Bay te rijden. Dit was nog een kleine 100km van de plek waar we geslapen hadden en we reden dus een uur later Coral Bay binnen.

Coral Bay is één straat waar 2 caravan parken aan liggen en een klein winkel centrumpje. De winkeltjes liggen in een cirkel en in het midden is een klein pleintje, erg knus en gezellig. We keken rond in het informatie centrum, in het duik centrum, de souvenirwinkeltjes en gingen bij de bakker naar binnen en liepen allemaal met een heerlijke meat-pie de deur uit. Echt Aussie, pap en mam, gaan jullie zeker een keertje eten!
Deze pie aten we gezellig op het terrasje op het pleintje en we overlegde wat de planning was. Ik was de enige die wilde gaan duiken, maar de rest vond het prima om hier een nachtje te blijven. Dus na het ontbijt liep ik het enige duikcentrum van Coral Bay binnen genaamd Ningaloo Reef en Dive om me hier in te schrijven voor de volgende dag. Deze trip bestaat uit 2 duiken op het Ningaloo Reef en een snorkel tour met Manta Rays!! Whoehoe, dat leek me super vet!
Happy liep ik weer terug naar de anderen en reden we naar het caravan park om een plaats te boeken voor die nacht, natuurlijk weer voor 4 personen :p
Een plaats voor 2 personen kost hier $35 voor een nacht. Maar gedeeld door 3 is dat niet zo heel erg.
Nu we alle officiële zaken geregeld hadden was het tijd voor plezier en relax en liepen we met onze strand/snorkel spullen het strand op, wat de weg oversteken betekende!
We zochten ons een plekje uit op Paradise point en gingen lekker liggen in het prachtige witte zand met geweldig uitzicht over de zee en een deel van het Ningaloo Reef.
Ik las was in mijn boek om lekker in de zon op te warmen, de wind was redelijk fris, maar na een tijdje was ik toch genoeg opgewarmd om mijn ‘nieuwe’ wetsuit aan te doen en het water in te gaan. Eva was terug naar het centrum gegaan en met Mal, Max en Jacob ging ik het water in. We liepen een stuk verder het strand af om met de stroming mee terug te kunnen driften. En JEEZZ het water was koud zeg!!
Het water voelde een stuk kouder aan als in Exmouth. Wel was het koraal een stuk mooier dan in Exmouth, er zwommen een paar grote vissen nieuwsgierig om ons heen. Het was leuk om te snorkelen, maar het was me toch te koud en niks spectaculairs wat me in het water hield, dus ik zwom terug naar de kant. Iedereen was het met me eens en zwommen ook terug. Terug op de handdoek lekker in de zon weer opdrogen. Hier vermaakte we ons de rest van de middag! Heerlijk zo’n dagje relaxen!!

Tegen het einde van de middag vonden we onze weg terug naar het caravan park en zette we onze tentjes op, namen een heerlijk warme douche (met enigszins zout water :( en deden we de was.
In de keuken vonden we een stopcontact en konden we dus al onze elektronica weer opladen. Ik nam achter mijn laptop plaats om weer een verhaal te schrijven en mijn Duitse en Canadese vrienden hadden er erg veel plezier om te proberen het te lezen, wat hilarische geluiden gaf!
Het was heel erg koud die avond en ik zat dan ook bibberend in mijn dikke trui met sokken aan te schrijven. Zodra mijn accu opgeladen was nam ik mijn lappie mee in mijn swag omdat het daar een stuk aangenamer was in mijn slaapzak. Heb een zeer angstig gevoel over het weer dat we in Perth gaan aantreffen…

Donderdag (19-9) stond ik om 7 uur op, ik moest om 8.30uur bij het duik centrum zijn, wat letterlijk de weg oversteken was, dus ik had lekker relaxed te tijd om mijn spulletjes te pakken en me klaar te maken. Mal stond ook op en ging een stukje rennen. Verrassend genoeg waren alle andere ook al op voordat ik ging. Normaal willen ze allemaal uitslapen, en nu hoeven ze niet op te staan…. :p
Om 8.30uur liep ik vol goeie energie bij Ningaloo Reef & Dive naar binnen om een heerlijke dag duiken te gaan beleven! Ik moest hier mijn gegevens op een formulier in vullen en kreeg uitrusting op mijn maat. Zodra iedereen voorzien was van uitrusting was het 9 uur en konden we allemaal zodra je naam genoemd werd de bus in gaan. Het was 5 minuutjes rijden naar de jetty van Coral Bay, dit was loop afstand, maar met uitrusting niet echt handig.
De crew laadde alle uitrusting aan boord en daarna mochten wij aan boord stappen.
We kregen een briefing van de kapitein en daarna vertrokken we de zee op. Het was redelijk kalm, maar toch nog een beetje winderig, blij dat ik deze keer mijn eigen trui mee genomen had.
We zette onze uitrusting klaar en ik trok mijn wetsuit alvast halverwege aan. We kregen van onze Divemaster een goeie briefing over de eerste duikspot genaamd ‘The Canyon’.
Dit is een deel van het Ningaloo Reef, dit rif is het grootste ‘fringing’ rif van Australië. Fringing betekend dat het koraal rif vlak aan het vaste land groeit. Het GBR is het grootste ‘Barrier’ rif van Australië en betekend dat het een zand ‘barrière’ tussen het vaste land en het rif heeft.
De briefing was erg uitgebreid en zeer duidelijk, hierna was het tijd om onze uitrusting aan te doen en kreeg ik een Duitser als buddy aangewezen.
Het water was bbbrrrr echt koud hoor!! Het was 18 graden en dat is serieus koud om in te duiken. Maar gelukkig was het prachtige onderwater leven een goeie afleiding.
De duiksite was genaamd ‘the canyon’ omdat het leek alsof we door een Canyon zommen, het koraal reikte aan beide zijdes tot aan het wateroppervlakte en het bovenste deel staat dan ook met het lage getijde boven water. Het waren voornamelijk allemaal harde koralen en deze zijn zeer kwetsbaar en groeien maar een paar centimeter per jaar, dus iedereen handjes en voetjes binnen boord ;)
Het was een erg mooie, relaxte duik, we zagen een baby boxvis, een schorpioen vis, fluitvissen van ruim 1,5meter en nog veel meer moois. Voordat ik het wist waren er dan ook dik 50 minuten voorbij en moesten we weer terug naar de oppervlakte. Hier was het weer bibberen geblazen in de wind, snel opwarmen met een kopje thee terwijl we luisterde naar de Manta Ray briefing.

De Manta ray familie leeft permanent hier in Coral Bay en bestaat uit zo’n 50 Manta Ray’s. iedere rog heeft op zijn buik een individueel vlekken patroon waar ze hun door kunnen onderscheiden. De vrouwtjes zijn nog makkelijk te onderscheiden doordat ze litteken vorming op hun linker vleugel hebben van het mannetje tijdens het paren. Manta’s zijn plankton eters en dus geen gevaar voor ons, deze roggen hebben geen ‘stinger’ zoals de stingrays, dus ook daar hoeven we niet bang voor te zien. Ze kunnen hun mond helemaal openen en filteren zo het water vol met plankton naar binnen om te eten. Het water wordt gefilterd en via hun kieuwen weer naar buiten gelaten. Aan de zijkant van hun mond hebben ze een soort ‘antennes/handen’ die ze gebruiken om het plankton rijk water mee naar binnen te scheppen. Ook gebruiken ze deze dingen om de omgeving mee te verkennen. Als ze deze niet gebruiken rollen ze ze op als een krant, wat er grappig uit ziet, denk ik.
Ze vertelde dat we ze niet mogen aan raken, niet naar beneden mogen duiken en niet dichterbij dan 2 meter mogen komen.
Ook vertelde ze over de mogelijkheden van zwemmen die we tegen konden komen. De gaafste ervan was de ‘backroll’ dan maken ze een achterwaartse koprol, en nog een, en nog een, over and over again!
We werden in 2 groepen opgedeeld en gingen om de beurt het water in. Ik zat in de eerste groep en stond met mijn neus voor aan om weer het koude water in te mogen!
Een van de crew ging als eerste het water in om de Manta te spotten en daarna konden wij erachteraan om hem te zien. En hij was prachtig!!! Absolute gorgeous creature!! Hij zwom ontzettend gracieus alsof hij vloog door het water. Het water was denk ik zo’n 3 meter diep, hij zwom over de bodem en wij aan de oppervlakte. Ik had de onderwatercamera van Eva mee, dus kon gelukkig foto’s maken van dit geweldige beest. Onze tijd was erg snel om en moesten we wisselen met groep 2. We werden door de boot opgepikt en moesten op de kant wachten totdat het onze beurt weer was.
Zodra het teken gegeven werd glijden we weer het water in om naar de mooie manta te kijken. Weer zwom hij erg relax onder ons over de bodem, hij draaide nu af en toe naar links en rechts zodat we beter zijn ogen en mond konden zien. We mochten er niet voor zwemmen, maar vanaf zijn vleugels naar achteren. En het was alweer tijd om te wisselen. Nog een laatste kans op een ‘backroll’….
Helaas hadden we dat geluk niet maar konden we toch nog een laatste keer op ons gemak naar dit wezen kijken. De derde groep wilde niet meer het water in, dus mochten wij extra lang blijven :)
Nadat ik genoeg foto’s had schoot het me te binnen dat ik ook kon filmen en heb ik 2 prachtige filmpje van de geweldige dier dat onder me door zwemt!
Helaas kwam ook aan deze ronde een einde en moesten we wachten totdat de boot ons kwam oppikken en als een verrassing had de manta zich omgedraaid en zwom prachtig onder ons door wat ons zicht op zijn voorkant gaf, super gaaf! Wou dat hij zijn mond opende, maar ook gesloten is het indrukwekkend. Deze Manta was zo’n 3 meter van vleugel tot vleugel, maar gemiddeld worden deze fantastische dieren 6 meter lang!

Terug aan boord genoot iedereen na van dit geweldige moment terwijl de crew onze lunch klaar maakte. Het was een leuk buffetje met vers brood, ham, salami, kaas, salade, pasta salade, couscous en vers fruit. Het smaakte erg goed.
Nadat we onze lunch lekker hadden laten zakken was het tijd voor onze tweede duik en kregen we weer een mooie briefing. Deze duik gingen we maken op Acto’s Gap, wat een poets station voor haaien is. Een poets station is een plek waar (in dit geval) de haai naartoe komt om zich te laten schoon maken door poetsvissen/garnalen, deze maken zijn kieuwen schoon, zijn tanden en zijn huid. Ieder (groot) dier heeft zijn eigen poets station, de haai heeft zijn eigen, Manta Ray’s hebben hun eigen, Whale sharks hebben hun eigen enz. dit klonk super gaaf en ik kon niet wachten om het water in te gaan.
BBrrrr, dat was weer even slikken….maar zoals ze hier zeggen; ‘Suck it up, princess’!!
Deze duik was geweldig!! Het koraal was weer indrukwekkend mooi, we zagen een aantal nudibranches, clownsvisjes en ja hoor we zagen een haai, ik denk een grijze rif haai. Deze zijn wat groter en meer haai dan de wit en zwart tip rif haai. Hij zwom in cirkels over een grote koraal rots heen om gepoetst te worden. Op het moment dat hij van de zijkant aan kwam en over de rots zwom was hij bijna in verticale positie en had hij zijn mond wagenwijd open en zwommen er visjes naar binnen om hem te poetsen!!! Super gaaf!! Echt heel erg cool! Graag wilde ik dichterbij komen om het beter te kunnen zien, maar dit deed onze gids ook niet en waarschijnlijk zouden we hem weg jagen dus bleven we op goeie afstand van de geweldige event genieten!!
Na een paar minuutjes vervolgde we de duik en kwamen we op de terug weg bij een erg ondiep stuk koraal/ heuvel, het liep van 10 meter omhoog na 1,5 meter diepte. Door de stroming van het water voelde het alsof je in een achtbaan zat, het water versnelde om je door de gleuf te duwen, erg gaaf!! Daarna daalde het weer af na een meter of 3 en zwommen we op ons gemak terug naar boot. Heerlijke duik!!!
Zoals gewoonlijk braken we onze uitrusting weer af en kleedde ik me om. Op de terug weg maakte ik een gezellig praatje met een jongen uit Engeland die nu in Perth woonde. Hij vertelde dat Perth op moment in een cycloon zit en dat het hopelijk vanaf volgende week beter weer moet worden, I hope so!!

De lagen de boot aan de jetty en stapte op de steiger, onder de steiger zwom Marlin een Grouper van dik 3 meter, massive!!
We reden met de bus terug naar het centrum waar ik Mal tegen kwam. Ze ging douche, perfecte timing, nadat ik mijn logboek ingevuld had ging ik dat ook doen en konden we daarna gaan. Na de douche liep ik terug het duik centrum omdat een van de meisjes aan boord super leuke sweaters verkoop. Ze had deze thuis, dus hier reden we naartoe. Ze paste precies samen met Mal op de passagiers stoel, maar goed dat het dorp één straat is! Ze woonde in een echte strand woning, een soort uitgebouwde caravan. Mal en ik kochten allebei een trui, Mal een rose/oranje en ik een Kaki groene, er is een Whale Shark op geprint en op een arm staat ‘Coral Bay’. Aangezien we de kou tegenmoet gaan vond ik dat ik deze wel nodig had!
Ik bedankte haar voor de geweldige dag en happy met onze nieuwe sweater reden we Coral Bay weer uit…

Zeer zeker een plaatsje om nog eens terug te komen!

Ps. Foto’s van de Horizontal Waterfall tour zijn te vinden in mijn foto albums op Facebook (Lilian), waarbenjij is heel erg traag met het uploaden, dus foto’s hierbij de verhalen lukt me helaas niet.
Het zal waarschijnlijk Perth zijn, over 3 dagen dat ik meer foto’s op facebook kan zetten! Vooral de Manta is erg gaaf :)
xx