Life on the farm is pretty damn good!!

G’day mates, how’s it going?!

Het heeft een behoorlijke tijd geduurd, maar hier issie dan weer, een verhaaltje!!
Hoop dat ik jullie even kan amuseren met het leven op de farm hier in the Nothern Territory.

Gelukkig kan ik jullie vertellen dat het werk inderdaad zoals beloofd meer werd!
Maar helaas nog niet de week na mijn laatste verhaal zoals de belofte was, die week hadden we weer maar 3 dagen werk en besloot Andrew (de boer next door, waar we de meloenen plukken) om zijn velden met meloenen uit te sprayen omdat ze ziektes hadden waardoor ze niet groter werden als een tennisbal, wat niet de moeite waard is om te plukken….helaas. zo verloor Andrew miljoenen en zagen wij ons werk voor onze ogen verdwijnen.
En zo begon ik toch weer langzaam te denken om op zoek te gaan naar nieuw werk, maar de boeren kennen elkaar hier allemaal en werken veel samen en zo hoorde we dat er helaas weinig werk was :(
Steve kwam weer met een nieuwe belofte dat we de meloenen van King Producers (de farm waar we op wonen) konden gaan plukken. Het was vanaf het begin al de bedoeling dat wij deze zouden gaan inpakken, maar dat zou ons niet heel veel uren bezorgen nu dat Andrews crop weg viel. Dus doordat we deze meloenen ook kunnen gaan plukken zouden we meer uren krijgen en zou het misschien toch de moeite waard zijn om te blijven. Ik gaf Steve en zijn belofte tot 1 Juli de tijd om waar te maken en zo niet dan zou ik toch echt op zoek moeten naar ander werk om genoeg geld bij elkaar te verdienen om met pap en mam op een toeristen visum rond te kunnen reizen!

1 Juli hadden we helaas weer de dag vrij….rrrrr :( Halverwege kwam Steve of ik hem ff een uurtje kon helpen met het uitladen van een vrachtwagen die onze dozen kwam brengen waar we de meloenen inpakken. Het was niet veel, maar toch weer een uurtje extra. Ik moest met de forklift de pallets met dozen uit de vrachtwagen tillen en dan in de ‘shed’/loods plaatsen.
De vrachtwagen chauffeur was erg aardig en Steve vroeg hem of ik een stukje met hem mee kon rijden om te zien hoe een ‘road train’ van binnen is. Eigenlijk is het een mega grote vrachtenwagen maar toch erg indrukwekkend om van binnen te zien. Het dashboard aan de bestuurderskant is net of je in een vliegtuig zit, zoveel knopjes overal om je heen! De chauffeur had een fijne ‘slaapkamer’ achter de stoelen en was dan ook erg trots op zijn truck die net 2 jaar oud was!
Hij reed naar Red Dirt, een watermeloenen farm verder op in de straat waar Steve me oppikte en terug bracht naar de dongers waar ik verder genoot van mijn vrije dag. (dongers; zo noemen ze hier de accommodatie waar we in wonen).

2 Juli was het Territory day, de enige dag in het jaar dat ze hier vuurwerk verkopen, dus iedereen was erg enthousiast hierover ;) Andrew gaf een BBQ en ook wij waren uitgenodigd. Joakim was ziek en bleef thuis. Mallory, Eva en ik gingen samen en Christoph kwam zodra hij klaar was met werken. Bruce en Tanya en hun zoon Ben waren er, familie van Sally (Andrews vrouw) was er, Trevor (Nieuw-zeelander/Alcoholic/aardige man die voor Andrew werkt) en de ‘lads’ (Australische kerels) 3 guys die ook voor Andrew werken. Andrew had een mega groot kampvuur gemaakt van al het hout en shit op de farm dat hij kwijt wilde, het was serieus enorm, nog nooit zo’n groot vuur gezien, ik schat zo’n 10 bij 4 meter!
Ook hadden alle kerels natuurlijk vuurwerk gekocht waar ze zicht kostelijk mee vermaakte en wij allemaal naar stonden te kijken verwarmd door het vuur (want ja het koelde behoorlijk af ’s avonds)
Het vuurwerk was erg leuk en mooi om naar te kijken, vooral hier in de middle of nowhere zonder stads verlichting. Na te veel geld de lucht in geschoten te hebben was het eten klaar en genoten we van heerlijk mals vlees met aardappel gratin. Tanya had voor het dessert gezorgd, haar beroemde ‘sticky date pudding’ een soort cake waar ze warme plakkerige caramel saus over goot en vanille ijs bij serveerde, erg lekker. Het was een zeer gezellige avond!!

Die week kregen we er nog een nieuw baantje bij, bij een goeie vriend van Andrew. Hij heeft een farm aan de andere kant van Katherine waar hij ijsbergsla verbouwd. Matt (de boer) maakte een deal met Andrew dat wij hem iedere dinsdag en vrijdag morgen kwamen helpen met het plukken en pakken van zijn ijsbergsla. Hier waren wij natuurlijk erg blij mee! Matt is erg aardig en een niet slecht uitziende man en het werk is ook zo slecht nog niet ;)
De job gaat als volgt; je hebt een tractor bestuurder, aan de tractor zit een trailer met een ‘boom’: lange arm met een lopende band die naar de trailer loopt. Achter de boom lopen een stuk of 6 jongens/mannen die de sla plukken/afsnijden en dan op de boom plaatsen. Zo worden ze naar de trailer geleid waar ze een douche krijgen en dan door Mallory uit gesorteerd worden. Achter haar staan 3 personen die de sla in de dozen pakken, er gaan 12 stuks in een doos. Daarna plaatst Joakim de ingepakte dozen op een pallet. Erg gaan 36 dozen op een pallet, als de pallet vol is komt iemand ze met de forklift tractor ophalen en gaan wij verder met de volgende pallet. We pakken gemiddeld tussen de 13 en 18 pallets op een morgen. We doen dit alleen in de morgen omdat als het te warm begint te worden de sla verlept, hij moet geplukt worden in de morgen als ie nog vers en crunchy is.
Nu vragen jullie je natuurlijk af wat mijn taak in dit gehele proces is….
Ik schrijf… op iedere doos de datum, het aantal in de doos (12), de naam van de farmer (Mali Producers) en het bedrijf waar ze naartoe gaan. Ik krijg voor we beginnen een blaadje van Matt waar de bestelling op staat, hoeveel dozen sla ieder bedrijf besteld heeft. Ik schrijf dus het correcte aantal dozen wat besteld is en moet opletten dat de overgang tussen de verschillende bestellingen/bedrijven goed verloopt en ze op de juiste pallets bij elkaar geplaatst worden.
Het is geen zwaar werk en niet vervelend om te doen, maar soms voelt het als straf hebben op school….zo’n 600 keer het zelfde schrijven ;) op een redelijk tempo anders zitten de pakkers zonder dozen!

De rest van de week vulde we op met het plukken en pakken van rock meloenen wat ons bracht op 49 uur die week!! Yeeh, dit lijkt er meer op en zo hadden we weer goeie energie en moed om te blijven en toch het werk te kunnen doen wat ons beloofd was.
De tweede week in Juli was nog beter en eindigde we met 77 uur!! BooYAH :D
Vanaf die week kwam Bruce ons ook helpen. Bruce en Tanya werken op Andrews farm. Ze wonen in een ‘motorhome’ een mega grote kamper/woonwagen/truck. Super gaaf apparaat, het heeft alles en is super mooi van binnen en ze kunnen er het hele land mee rondrijden en wonen waar je wilt! Het gaafste van alles is hun nummerbord …FR3DOM… hoe vet is dat?!!
Beide hebben ze jaren in het leger gewerkt en een hoop geld verdient! Nu zijn ze sinds 3 jaar rond aan het reizen en werken ze hier waarschijnlijk tot het einde van het jaar voordat ze weer verder rijden.
Dit klinkt heerlijk, je rijdt gewoon je hele huis naar waar je wilt :)
Na dit gezien te hebben is het feit dat ik ooit een huis zal moeten gaan kopen om ergens te wonen niet meer zo beangstigend….ik wil er zo een!! :D
Bruce is met pensioen en Tanya werkt afwisselend op de leger basis in Darwin en hier op de farm.
Bruce werkt met ons mee in de loods, hij helpt Joakim met het stekken van de pallets en Steve met het laden van de meloenen in de machine, waardoor wij ze kunnen pakken.
Hij is erg aardig en maakt veel plezier onder het werk, wat het eentonige pakken een stuk plezieriger maakt. Ook brengt hij een speaker mee zodat we muziek kunnen luisteren onder het werken en heeft hij een Nespresso machine die hij meebrengt zodat we een heerlijke verse kop koffie kunnen drinken tijdens de korte pauze :) goed bezig die Bruce!!
Het pakken van ‘round melons is square boxes’ is vooral zeer eentonig, dus we moeten het ons zelf een beetje gezellig maken! Wat ons redelijk goed lukt ;) met Mallory heb ik erg veel lol en om het wat spannender te maken pakken wij ‘dragoneggs’! ipv meloenen haha, een van de 2 verschillende soorten meloenen (Farga’s en Dubloons) die we pakken lijkt erg op een drakenei. Nadat Bruce om ons moest lachen was hij het er toch wel mee eens en besloten we dat de winkels de naam moesten veranderen om zo de kinderen enthousiast te maken over het eten van fruit.

18 Juli was de dag dat Joakim ons verliet voor de Oost kust. Hij had maar tot 20 augustus de tijd in Australië en wilde graag de oost kust zien voordat hij terug naar huis zou gaan. Helaas had hij niet zoveel geld verdient als hij gehoopt had, maar toch genoeg om te kunnen doen wat hij graag wilde.
Helaas werd zo het rockmelon team verbroken :( Hij is de eerste Zweedse persoon die ik ontmoet heb, grappig, sloom en anders zijn de woorden waarmee ik hem zou beschrijven. Met uitspraken als “ik voel me als gesmolten kaas”….lagen we dubbel, en nog steeds! Maar met verhalen als Zweden is zo saai dat mensen hopen op een ongeluk om zo eindelijk eens iets te vertellen hebben :O is toch wel een beetje vreemd. 20 august vloog hij naar Bangkok voor 4 dagen en had hij nog $200 over van al zijn verdiende geld. Na Bangkok vliegt hij terug naar Zweden om in Noorwegen in een slachthuis te gaan werken :-/
Hij plaatste een status op facebook dat hij iedereen het beste wenst die hij tijdens zijn Aussie trip ontmoet heeft en als iemand ooit STUPID genoeg is om Zweden te bezoeken we zeker bij hem aan moeten komen ;) LOL

Het weekend van 19/20 august was de Katherine Show, dit is het grootste event van het hele jaar hier in het dorp Katherine! Het is een combo tussen een kermis, markt en rodeo.
Het grootste event van het jaar wilde wij natuurlijk niet missen! Vrijdag morgen werkte Bruce, Mallory en ik bij Matt en pakte we weer een behoorlijk aantal pallets met ijsberg sla, voor de variatie pakte we ook een paar pallets met COS sla. (weet niet of dit in het Nederlands ook zo heet, zo niet dan weet ik helaas het woord er niet voor :)
Toen we klaar waren met werken bij Matt reden we het dorp in en bezochten we de Mac voor een korte internet sessie en konden we ons omkleden voor een gezellige vrije middag op de Fair!
De entree voor de show was $18 wat we niet erg goedkoop vonden, maar goed dat we hadden werk :p
Het eerste deel na de ingang was een soort markt met kraampjes die van alles en nog wat verkochten, Mallory kocht een cowboy hoed, wat erg leuk staat. Verderop liepen we door het eet gedeelte met kraampjes die zo wat ieder fast food gerecht verkochten wat bestaat en daarna kwamen we op het kermis gedeelte met alle attracties! Dit was erg leuk, het was al een behoorlijke tijd geleden dat ik op een kermis geweest was. Na wat rond gelopen te hebben vonden Mallory en ik dat het tijd was voor een attractie :) natuurlijk zochte we ons de duurste, maar ook wel de gaafste uit! Voor $15pp hadden we 2 te korte maar hele gave minuten in een mega stoere ‘No Limits’ attractie.
Bruce stond er naast te lachen en naar ons (Mallory’s) geschreeuw te luisteren!
Inmiddels was het al later op de middag, tijd voor lunch. We kozen voor de kebab kraam en bestelden een döner met frietjes. We zochten ons een plekje in de schaduw met uitzicht op de paarden ring waar ze shows liepen. Na genoten te hebben van onze lunch liepen we rond waar ze de paarden en koeien in kooien/hekwerk hadden staan. Deze beesten hadden allemaal al show gelopen en de prijzen hingen aan hun poort zodat we konden zien wat ze gewonnen hadden. Ook liepen we langs de wilde paarden de ze gebruiken voor de rodeo, wat ik toch wel een beetje sneu vond.
Terug bij de fair kochten we ons alle drie een slurpie/slush puppie, je kon de beker kiezen waar je het in wilde. Mallory en ik wilde de Alien beker en Bruce nam de waterpijp. Deze bekers kun je hergebruiken en we besloten om er de dag erna allemaal mee te gaan werken, met water erin dan ;)
We maakten nog een rondje over de kermis en gingen met z’n drieën samen in de ‘twister’ (denk dat wij het Dega Dance noemen) wat erg leuk was en gelukkig kostte deze attractie maar $8.
Zodra we weer vaste grond onder onze voeten hadden liepen we naar het gedeelte van de rodeo, het begon pas later die avond, maar we wilde vast kijken hoe het eruit zag.
Ook bezochten we nog een ander deel van de show waar ze een foto wedstrijd gehad hadden en alle ingezonden foto’s voor show opgehangen waren, erg gave foto’s zaten erbij!
Terug bij de ring waar ze de paardenshows liepen was een show die op het punt stond te beginnen dus we zochten ons een plekje en genoten van de ‘Cracked up Sisters’. Deze tweeling gaf een humoristische show met ‘cracked up’ onderdelen. Uhm…cracked up betekend iets als zweepslagen. Hier doen ze met een zweep behalve dat ze hem voor de rodeo gebruiken ook een soort dansjes mee, of wedstrijden en maken allerlei geluiden en slagen met de zweep. Best wel cool.
Na de show was het tijd voor de rodeo, ik was erg benieuwd want ik was nog nooit eerder naar een rodeo geweest. Hier kwamen we ook de ‘lads’ tegen en stonden we een tijdje met hun te kletsen.
De rodeo was slecht volgens Bruce, slechte rijders zei hij, erg clumbsie en onprofessioneel. Ik vond het vooral erg zielig voor de arme beesten die ze gebruiken. Ze binden een touw om de ballen van de stier of het paard zodat hij ‘pissed-off’ wordt, dan laten ze hem uit de kooi zodat hij de ring in rent met de cowboy op zijn rug en die probeert dan zolang mogelijk te blijven zitten, wat meestal niet langer dan een paar seconden was. Daarna probeerden 2 mannen ter paard het beest te vangen zodat ze hem van het touw konden verlossen en hij weer rustig werd. Helaas waren deze mannen niet erg goed in hun werk en duurde het vaak erg lang voordat ze hem konden verlossen…rrrr!!!
Een ander onderdeel was dat ze een kalf de ring in lieten en dat dan iemand er achter aan ging op paard met een lasso en hem moest proberen te vangen, wat niemand lukte zover ik gezien heb.
De langer we stonden te kijken hoe stoffiger het werd door de rode zand en sloeg het me op mijn adem, tijd om te gaan dus. En nu ik een rodeo gezien heb, heb ik er ook genoeg van gezien.
Op de weg naar de uitgang vond ik dat we nog een keer in een attractie moesten gaan voordat we gingen. Mallory was hiervoor in en we besloten in de ‘Zipper’ te gaan. Dit was denk ik de oudste attractie op de kermis, hij kraakte aan alle kanten en was wat van zijn verf verloren, maar volgens Mallory was het geweldig....hij draaide verticaal rond en ieder karretje draaide om zichzelf heen, er zaten kussen over ons hoofd omdat je onderste boven hangt de helft van de tijd!!
Alle 3 de attracties waren erg gaaf maar de eerste was zeker de beste!
It was an AWESOME day!!

Vanaf die week hebben we onze farm werkzaamheden weer uitgebreid en zijn we watermeloenen gaan plukken en pakken op de dagen dat we geen werk hadden in rock meloenen. Wat erg fijn was zodat we toch iedere dag konden blijven werken. Het team waar we daar mee werkte was niet zo leuk, oneerlijk en het was dan ook minder prettig om met ze samen te werken, maar goed, met Mal had ik lol en werk is werk.
Eva brachten we 31 juli naar het dorp en hadden we met een paar man een afscheidsdinertje omdat ze naar Cairns vloog die avond. Ze is nu in Airlie Beach en de Whitsunday Islands A.K.A Paradise!!
Als alles volgens plan verloopt vliegt ze eind deze maand (augustus) terug naar Darwin en gaat ze met mij mee de trip door de west kust naar Perth maken!
Die week moest ook Steve de farm verlaten. Mitchell (de farm eigenaar waar we wonen) verbood hem nog langer op zijn land te komen, wat betekend dat hij ook niet meer in de packing shed mag komen om de meloenen te pakken, wat dus ook betekende dat Andrew hem moest ontslaan!
Het is een lang, erg slecht gehumeurd verhaal en ik heb er weinig behoefte aan om jullie dat allemaal te vertellen. Het komt erop neer dat Steve een raar, vreemd, akelig, creepy mannetje is!
Hij is een onruststoker tussen verschillende mensen op de farm, liegt behoorlijk wat af tegen iedereen, ‘screwed up’ met werk en viel Eva lastig met brieven en bloemen en dat schijnt allemaal al vaker gebeurd te zijn (in ergere maten)!! Gelukkig zijn Mallory en ik slim genoeg om hem op afstand te kunnen houden, maar zoals ik al zei, een creep!!
Dus we zijn allemaal erg blij dat hij weg is!! En het is allemaal een heel stuk beter nu hij weg is :)

Op 8-8 beviel Sally (Andrew’s vrouw) van een dochtertje genaamd Ruby. Dit is haar vijfde kind en Andrews vierde!!
De zondag erna hielde we op hun farm een BBQ om drie dingen te vieren;
- De geboorte van Ruby
- Het vertrek van Steve
- En Mitchell koos Bruce, Tanya, Mallory en mij om zijn pompoenen te plukken/pakken!!
Erg fijn dat wij de pompoenen mogen gaan doen ipv de andere op de farm :p anders zouden we weer een hoop vrijde dagen in het vooruitzicht hebben.
De BBQ was zeer gezellig! Christoph had een hoop kipfilets oosters gemarineerd en Tzatziki gemaakt, jammie. Ook hadden we pompoen en steak voor op de bbq en natuurlijk een aantal flessen wijn :D
Erg veel gelachen, gedronken en goed gegeten = GESLAAGD!!

En zoals gezegd begonnen we afgelopen week met het plukken van de Butternut pompoenen. Ik heb geen idee hoe wij deze noemen, maar ze zijn creme/oranje/geel achtig van kleur en langwerpig.
We moeten ze van de steel af knippen met een tuinschaar, na een dag knippen had ik geen gevoel meer in mijn wijs en middel vinger en na bijna een week werken slapen ze nog steeds, erg vervelend!
De pompoenen moet we een veeg geven met onze handschoenen zodat ze schoon/zandvrij zijn en daarna plaatsen we ze in kartonnen boxen die behoorlijk groot zijn, je kunt er gemakkelijk met 2 man in zitten. Ik weet niet hoeveel een box gevuld met pompoenen weegt, maar deze zelfde boxen gebruiken we voor watermeloenen en dan gevuld wegen deze gemiddeld 320 kilo!
Sinds afgelopen week dat we begonnen zijn met de pompoenen is het extreem warm! De weersvoorspelling zegt 37 graden, wat betekent dat het in het open veld z’on 44 graden is!! Bloedje heet
Helaas heb ik van de pompoenplanten ook nog enorme uitslag op mijn benen en op mijn onder armen, dus draag ik nu een lange broek en een shirt met lange mouwen, alsof het nog niet heet genoeg is :p
Maar goed, werk is werk, en ondanks dat het erg zwaar is ben ik nog steeds erg blij dat ik werk heb!
Gelukkig zijn Bruce en Tanya erg redelijk en verplichten ze ons om veel water te drinken en hebben we geregeld een korte break.

Afgelopen maandagmiddag hadden we vrij omdat we klaar waren met het plukken van het eerste pompoenen veld dat rijp was. Mal en ik zijn met Tanya en Bruce en hun zoon Ben naar het dorp gegaan. We haalden ons Aziatische lunch, een heerlijke huisgemaakte loempia en een zeevruchten noodles combi bestelde ik me. Gezellig genoten we van deze lekkere lunch bij de hotsprings in het dorp. Gelukkig zijn de hotsprings niet zo hot en was het lekker afkoelen in het water.
Het allerleukste van de middag in het dorp is dat ik bij het postkantoor ging checken op mijn pakketje er was….en YEEH het was er al. Een pakketje uit Holland, 2 weken geleden opgestuurd, met mam’s handschrift op de box :)
Maak je het niet open was wat Mallory zei nog voordat ik kon gaan zitten, haha! Curious…
In het pakketje vond ik super gaaf fel gekleurde nieuwe ren schoenen, die ik hard nodig heb want in mijn oude zitten gaten :p Een prachtig pakketje met Hollandse stroopwafels en om daarbij te drinken Likeur 43, heerlijk! Het beste was de kaart ….I’M HERE …YOU’RE THERE ….WE HAVE A PROBLEM..
De vier allerliefste mensen hadden er allemaal een stukje in geschreven waar ik mega blij mee was! En daarbij gevoegd een prachtig mooi armbandje met een bedeltje aan waarop staat ‘Live Your Dream’ zelf gemaakt door mijn lieve schoonzusje! Super Super dankjewel voor alles, kei lief! Hald van jullie <3
Mal vroeg of ze de kaart mocht lezen, haar reactie; ….’ja hey, schrijven ze in het Nederlands???’….
Maandag avond na de hotsprings zijn we met Tanya en Bruce mee terug gegaan naar hun ‘Motorhome’ en hebben daar gezellig samen pizza gegeten met een glaasje wijn en keken we ‘Hot Fuzz’ een Britse humor film over politie’s, erg grappig.
Voordat we begonnen aan onze movie night belde ik met Mal Joakim op omdat dit zijn laatste avond in Aussie was en wenste we hem een goeie terug vlucht en veel plezier in het slacht huis :(
See you again somewhere…
Mijn beltegoed verliep die dag en ik had nog redelijk wat te goed dus ik besloot naar huis te bellen.
Dit was serieus the Highlight van alles dat ik jullie te vertellen had, het was zo super leuk en goed om pap en mams stemmen weer te horen!! We kletsen geregeld via whatsapp, maar het is toch erg fijn om samen echt te kletsen en ze te horen :D
Het gesprek verliep zeer bijzonder omdat ik geregeld het Nederlandse woord kwijt was en dus half mijn zin uitsprak in het Engels! Ik moest hierdoor om mezelf lachen, mam lag hierdoor in een deuk en zei dat het tijd werd dat ze me kwamen opzoeken zodat ik weer Nederlands kan praten. En Mallory, Bruce en Tanya lagen drie dubbel in een deuk omdat ik zat te stuntelen!!
Heel apart moet ik zeggen.
Maar het was werelds om jullie weer te horen, pap en mam!! Tot over 3,5 maand!
Tanya vond dat onze taal erg mooi klonk :) en ik ben de eerste Nederlander die ze ontmoeten die niet arrogant is…schijnt dat Nederlands bekend staan om hun arrogantie :O

Vandaag is het woensdag 21 augustus 2013 en hebben we een dag vrij. We hebben sinds 1 juli iedere week 60 uur of meer gewerkt, dus we mogen zeker niet klagen!
En eindelijk tijd en energie om mijn verhaal te schrijven, wat inmiddels alweer langer geworden is dan ik gepland had ;)
Morgen gaan we weer pompoenen plukken, vrijdagmorgen sla/middag pompoenen en dan beginnen we zaterdag aan het nieuwe veld rock meloenen, wat ons waarschijnlijk wel bezig houd tot volgende week vrijdag…..en dat is dan onze laatste dag hier op de farm!!!!
Het was zeer leuk en leerzaam, veel geleerd over de meloenen, pompoenen en ijsberg sla, maar ook het tractor rijden was erg leuk om te leren, de fork lift / tractor is erg gaaf, maar het allerbeste is toch de quad bike! Super gaaf om hierop over de farm te scheuren!!
Goeie mensen leren kennen en geld verdient!
Maar ik kijk er erg naar uit om weer verder te gaan reizen!!
En gelukkig heeft Mallory ook besloten om met ons mee te gaan :D :D We hebben een zeer hechte band opgebouwd in de 3 maanden hier en wil liever nog geen afscheid nemen, dus ik vind het super vet dat ze met me de west kust gaat doen!!
Helaas heeft ze dat al gedaan voordat ze hier in Katherine kwam, das een beetje dubbel, maar de hoogtepunten die ik graag wil zien heeft ze op de heen weg niet gedaan omdat ze niet genoeg geld had, dus dat komt eigenlijk prima uit.
Als Eva nou ook zoals gezegd terug komt van Airlie Beach dan kunnen we met z’n 3e de west kust onveilig gaan maken en dan wordt het zeker weten de beste trip ever!!
#ikhebdrzinin#

Voordat onze trip begint en we de farm verlaten zal ik jullie weer een verhaaltje schrijven!
Ik hoop dat jullie van deze weer hebben kunnen genieten :)

Heel veel liefs allemaal

Tot gauw
Xxx

Ps……OHW…bijna vergeten, ik heb een vlucht naar Bali geboekt :) 20 oktober, de laatste dag van mijn visum vlieg ik naar Bali voor 27 DAGEN!!