Oops...ongelukje.. - Reisverslag uit Cairns, Australië van Mandy Schouren - WaarBenJij.nu Oops...ongelukje.. - Reisverslag uit Cairns, Australië van Mandy Schouren - WaarBenJij.nu

Oops...ongelukje..

Door: Mandy

Blijf op de hoogte en volg Mandy

08 Februari 2013 | Australië, Cairns

Lieve lezers,

Wat vliegt de tijd voorbij zeg! Er is gewoon alweer een week voorbij sinds mijn vorige verhaal!
Ik wilde deze keer eerder gaan schrijven zodat het niet zoveel zou zijn als de vorige keer, maar ik had niet in de gaten dat er toch alweer een week om is! We zitten nu inmiddels dus al 2 weken in Cairns en het bevalt prima. Het enige lastige is werk vinden…is toch een stuk moeilijker dan ik verwacht had :(
Het feit dat we niet voor onze accommodatie hoeven te betalen is daarom wel erg prettig!
Ik zal proberen om jullie in vogelvlucht over afgelopen te vertellen…
Het is best moeilijk om me te herinneren wat er allemaal gebeurt is en nog lastig om te onthouden welke dag dat ook alweer was :O misschien moet ik overstappen naar dag verhaaltjes…. :p

Vorige week donderdag en vrijdag hebben we ons redelijk rustig gehouden. Ik heb nog zoveel mogelijk duikcentrums die ik kon vinden via de PADI (duiksite) een e-mail met mijn CV gestuurd, ook naar de centrums die wat hoger naar het noorden liggen. Helaas heb ik hier tot nu toe geen nieuws van gehad en waarvan ik wel bericht heb gekregen is dat ze niemand nodig hebben. Ook ben ik ’s avonds naar de haven geweest tegen 5 uur, op dat tijdstip komen alle boten terug van hun dag(en) trip. Ik moet zeggen dat iedereen erg aardig en behulpzaam is, maar helaas zonder zeer goeie uitkomst. Sommige zochten alleen instructeurs, anderen hadden niemand nodig en sommige hadden zelfs tips over andere operators die misschien wel opzoek waren naar Divemasters. Diegene zeiden dat ik mijn CV maar moest afgeven in de shop of op de mail moest doen. Ja…dat had ik dus al allemaal gedaan :-/
Naar mijn idee heb ik nu al mijn duik optie voor werk wel gehad, dus volgende optie..fruit plukken ;)
Hier heb ik helemaal geen ervaring in dus wist niet zo goed hoe ik hiervoor moest gaan zoeken. Op internet had ik gezocht en kwam ik er achter dat Mareeba een dorp hier een uurtje vandaan veel fruit farmers heeft, dus daar wilde ik graag naartoe. Tracey (eigenaresse van JJ’s) had ik gevraagd welke dag het beste was, ze zei dat ik beter tot maandag kon wachten ipv zaterdag te gaan. Oké, even geduld dus.

Omdat de zoektocht naar werk tot maandag moest wachten besloot ik om lekker van het weekend te genieten en zijn we zaterdag nadat Davy ’s morgens gewerkt had op pad gegaan. Eerst zijn we aan het Freshwater Lake gaan lunchen, Dave had zich op de bbq een hamburger gebakken en ik had me een heerlijke sandwich gemaakt met kaas, sla, komkommer, paprika en rode ui, jammie! Daarna zijn we de Red and Blue Arrow Walking Track gaan wandelen over de Mount Whitfield van 8,1 km bij elkaar. De Red Arrow track werd ook heel veel als workout rondje gebruikt, rondje van 1,5 km met behoorlijk wat treden berg op en af! De Blue Arrow Track was erg leuk, een route midden door het oerwoud heen. We moesten vrij in het begin zelfs over een boomstam heen klimmen die de track geblokkeerd had :p Onderweg kwamen we ook een Agile Walibi tegen, super schattig, lijkt wel een grote muis die kan springen! Vanaf de top van de berg hadden we een erg mooi uitzicht over Cairns onder het genot van een heerlijk frisse, zoete appel. Halverwege de terug weg maakte we nog een pitstop voor de zeer smakelijke ananas die we ook mee genomen hadden!
3,5 uurtje later kwamen we weer terug bij de auto na wat ik vond een leuke wandeling! Dave vond het een beetje tegenvallen :(

Zondagmorgen moest Dave weer een paar uurtjes werken en ben ik naar de lagoon aan de Esplanade gelopen om wat baantjes te gaan trekken. Ik kwam daar aan rond half 9, helaas was het al behoorlijk druk dus lastig om serieus te zwemmen. Wel was het lekker om weer in het water te zijn!
Vandaag moesten we natuurlijk ook weer naar Rusty’s de fruit market, dus had ik met Dave afgesproken dat hij de bus naar de stad zou pakken als hij klaar was met werken zodat we elkaar daar konden treffen. De rest van de morgen heb ik dus heerlijk in het water gezeten, in de zon gelegen en lekker gelezen.
Om half 12 was Dave in de stad en zijn we eerst naar het winkelcentrum gelopen, hier heb ik nieuwe slippers gekocht omdat ik bijna door de zool van mijn eerste paar heen was! Ze hebben het drie maanden met me uit gehouden, mijn nikies ;) benieuwd hoelang deze van 4$ meegaan!
Dave heeft zich een broek en een paar hemdjes gekocht waarna we naar de fruit markt liepen. Hier hebben we voor de hele week voorraad ingeslagen; appels, peren, pruimen, perziken, nectarines, druiven, ananas, meloen en een pawpaw om te proberen. Dit alles bij elkaar hadden we voor nog geen 10$ :p Das pas leuk fruit kopen zo!! Op zondag gooien ze rond lunch tijd alles in de aanbieding wat ze nog over hebben, zo hebben we dus ananas voor 1$ per stuk en een meloen voor 1$ per stuk, super vet!! De pawpaw wilde we proberen want die hadden we nog nooit gehad. Ook hadden we monkey banaantje gekocht om te proberen, deze zijn iets zoeter dan de gewone. Vorige week hadden we Dragon fruit gekocht, dit is de vrucht van een cactus plant, ziet er erg exotisch en interessant uit, schijnt erg goed voor je lichaam te zijn, maar heeft zo goed als geen smaak.
Blij met onze zakken fruit liepen we terug naar de bus die ons naar ‘huis’ bracht.
Tegen de avond ben ik weer een rondje gaan rennen, zoals al eerder die week. Het gaat redelijk goed vergeleken met de warmte ;)
’s Avonds heb Woolshed had ik een heerlijke Thaise Green Chicken curry. Het schijnt dat ze daar ook veel Divemasters aannemen, dus denk dat Thailand een stop op weg naar huis wordt :D

Maandagmorgen begon mijn werk weekje weer en maakte ik alle badkamers schoon. Daarna pakte we onze tas in met lunch, drinken, zwemkleding en een map en gingen we op weg naar Mareeba. Dit was een uurtje rijden vanuit Cairns. Het grootste deel van de weg liep slingerend door de bergen om daarna plots midden op het platteland uit te komen met prachtige vergezichten over de landschappen van Queenslands binnenland.
In Mareeba aangekomen maakte we onze eerste stop bij het informatie centrum om te vragen waar we het beste naartoe konden gaan voor werk. Hier kregen we een printje met 2 adressen op waar we ons konden laten inschrijven voor farmwerk. Ook nam ik hier een stapel folders mee die ze daar hadden liggen over de National Parken in Queenlands en de walking tracks die er door lopen! Wat er behoorlijk veel zijn en ze lijken me allemaal erg mooi, interessant en leuk om te doen :)
Onder het genot van een meloen op een picknick bankje bekeken we de plattegrond van Mareeba en waar we naartoe moesten.
De eerste was gesloten en bij de tweede konden we onze naam en telefoon nummer achterlaten en worden we gebeld zodra ze iets hebben.
Niet echt hoopvol vond ik. Ze hadden me verteld dat je het beste naar de boer zelf kunt gaan ipv zo’n uitzendbureau, maar ja, hoe kom je dan bij zo’n boer?!
Helaas zijn de meeste nog niet met Google geïntroduceerd en besloten we wat rond te rijden om te kijken of we een boerderij tegen kwamen, wel kwamen we bij de Golden Mango Winery uit. Interessant…mango wijn?!
Hier wilde we natuurlijk wel even een kijkje nemen. Ontvangen werden we door een aardig oud vrouwtje die ons de wijnen liet proeven, ze hadden droge, medium en zoete mango wijn. Ook hadden ze port, champagne en likeur gemaakt van lime, limoen en dragonfruit. Het smaakte allemaal oké, maar de droge mango wijn vonden we het lekkerste en hiervan kochten we natuurlijk ook een klein flesje van :)
Met een vrouw van daar nog een praatje gemaakt over werk ze vertelde ons een weg waar verschillende boeren op liggen waar we naartoe konden rijden, helaas is het mango seizoen afgelopen dus hun zelf hadden geen werk meer.
Weer op de weg reden we naar de koffie plantage Skybury die Tracey (van JJ’s) me verteld had naartoe te gaan omdat ze heerlijke koffie maken met een mooi uitzicht. Hier had ze inderdaad gelijk in, het uitzicht was prachtig en de koffie heerlijk! Dave had zich er bananen brood bij besteld en ik at mijn meegebrachte sandwich op.
Tijdens onze pauze hadden we besloten dat we het zoeken naar boeren zouden bewaren voor morgen omdat het nog een behoorlijk stukje rijden was, zijn we naar Granite Gorge gegaan om daar de rest van de middag te besteden. Dit koste ons 7$ entree, maar was het absoluut waard! We kregen een zakje voer mee en konden tussen de rotsen de wallaby’s voeren :) Erg schattige diertjes! Eentje had een babytje in haar buidel en ook die kwam gezellig even kijken!
Toen een bus Japanners onze rust met deze wezentjes kwam verstoren zijn we door gegaan om de wandeling door de Gorge (kloof/ravijn) te maken. Dit was een zeer bijzonder leuke wandeling, de hele kloof lag vol met rotsen van alle soorten formaten en op de rotsen was met witte verf stippen de route aangegeven, lol!! Er waren stukken dat het behoorlijk klimmen en klauteren was, erg gaaf om te doen! Met als resultaat een prachtige uitzicht over de Gorge en de Granite Creek die eruit voort stroomt!
Na een dik uur kwamen we weer terug bij het begin en de wallaby’s, we hadden nog een beetje voer waar we ze blij mee maakte. De lucht begon aardig te verkleuren wat een duidelijk waarschuwing was voor de regen die spoedig zou komen. Vanuit het begin kon je nog een andere kant op dan de wandelroute om daar te zwemmen, hier was het te laat voor, maar ik wilde het toch wel graag nog even snel zien voordat we gingen. In versnelde pas trok ik Dave nog even mee om daar te kijken met de dreigende wolken boven ons! Daar droog aangekomen zag het er leuk uit en begon het met druppen, snel de camera in de rugzak en met een sprintje terug naar de auto, waar we enigszins verregend aankwamen :p Het blijft gewoon warm, dus het is eigenlijk niet vervelend om door de regen te gaan! Inmiddels was het wel al laat in de middag en moesten we nog een uur terug naar huis rijden, met een verfrissend appeltje begonnen we hieraan. Onderweg genieten van een mooie regenboog voor ons!
Maandag is Pizza day in de backpackers, hier hadden we ons niet voor opgegeven omdat we niet wisten of dat we op tijd terug zouden zijn, nu waren we dat uiteindelijk wel en zijn we zelf onze eigen pizza gaan halen, die verrukkelijk smaakte na zo’n dagje als vandaag!
Hopen dat het met werk iets wordt, maar verder was het een erg leuke dag :)

Dinsdag morgen na mijn 1,5uurtje poetsen was ik klaar voor de tweede dag farm hunting. Nadat we onze rugzak met benodigdheden gevuld hadden reden we aan naar Atherton, Tablelands van Queensland. Dit was ruim een uur rijden, iets verder dan Mareeba het binnenland in. De weg erheen was wel weer erg leuk, de behoorlijk lange slinger weg door de bergen waarna we weer op het platte land uitkwamen. Voordat we Atherton bereikte kwamen we in Yungaburra, dit was echt een authentiek dorpje met super grappig gebouwen! Hier stopte we om het informatie centrum binnen te lopen, waar we ontvangen werden door een erg vriendelijke mevrouw die ons naar een backpackers verwees die ons misschien konden helpen voor werk, een koffie fabriek die misschien werk hadden en verder was haar tip om door te rijden naar Atherton, wat goed uitkwam want dat was ons plan ;)
Ook hier vonden we weer een picknickplekje voor wat fruit. De backpackers stuurde ons ook door naar Atherthon, maar voordat we door reden brachten we eerst een bezoek aan de Curtain Fig Tree. Deze was massive en zeer impressive!!
Een erg bijzondere vijgenboom, die is gaan groeien op een boom, die omgevallen is tegen een andere boom. De vijgenboom is hierover verder gegroeid en heeft zo een mega groot gordijn gevormd met zijn wortels!
In Atherthon aangekomen zijn we ook hier weer naar het informatie center gegaan en kregen we van de aardige vrouw en A4-tje met verschillende boeren, telefoonnummers en websites die zouden kunnen helpen. En ook in dit dorp zochten we de backpackers op of die konden helpen, momenteel hadden ze nog niks, maar spoedig zou het avocado seizoen beginnen. Wat wel wil zeggen dat je bij hun moet overnachten als je wilt dat ze je helpen met werk vinden :O
Bij het volgende picknick bankje aten we onze lunch op voordat we aan de tocht begonnen langs de boeren op de weg tussen Atherton en Mareeba.
De heerlijk sandwich had ons weer verse energie gegeven en begonnen we aan de trip. Bij iedere boer die we onderweg tegen kwamen ging ik vol op de rem en gingen we vragen of ze werk voor ons hadden. De meeste hadden nog niks omdat het seizoen over een week of twee pas begon, bij eentje moesten we onze naam en telefoon opschrijven, dat is het beste wat we gehad hebben die hele dag!!
Veel hebben verboden terrein te betreden aan het begin van hun oprijlaan staan, wel met een telefoon nummer op het bord erbij, dus hier heb ik overal foto’s van geknipt zodat we die terug thuis kunnen gaan bellen. Want ja echt waar…mijn beltegoed was op en Dave z’n batterij was leeg :(
Na zo de hele middag rond gereden te hebben was onze laatste stop bij de koffie plantage waar we te horen kregen dat ze alleen vrijwilligers aannemen en wij hebben toch wel wat centjes nodig.
Beetje teleurgesteld en vermoeid dat het toch wel erg moeilijk is om werk te krijgen stapte we terug in de auto. Reed ik achteruit de parkeerplaats af en knalde ik kei hard met de rechter voorkant tegen een paal aan!! RRR…. #%*!?!*# Dikke vette deuk en knipperlicht er helemaal af :O F*ck zeg!
Nu baalde ik nog meer van mezelf, terug naar de auto lopend dacht ik; ik ben moe, zal ik vragen of Dave terug rijdt…maar tuurlijk niet gedaan, STOM!! Dave heeft dus terug naar huis gereden en ik heb mezelf voorgenomen om de volgende keer niet zo stom te doen en gewoon Dave te vragen :)
Met het minder prettig einde van deze dag ging ik na het eten maar ff zweten op de gratis fitness apparatuur die er langs de kust staan!

Woensdagmorgen hebben we na het poetsen Emily van de receptie gevraagd waar we goedkoop onze auto gemaakt konden krijgen en zijn we daarnaar toe gereden. Geen probleem zei de kerel, geef me n uurtje?! Na ruim anderhalf uur wat rond gewandeld te hebben zijn we terug gegaan, hij had hem nog niet klaar maar kon hem wel maken voor ongeveer 150-200$ Wat ons prima klonk, wij hadden tussen de 200-300$ verwacht! ’s Middags om 3 uur kreeg ik telefoon dat hij klaar was en zijn we hem gaan halen. Ik moest 180$ afrekenen en het ziet er weer super uit, bijna niet meer te zien!!
Mega blij dat hij zo snel en voor een goeie prijs gemaakt is, wel balen van het geld natuurlijk,
maar shit happens ey?!

Wens jullie allemaal een hele fijne, gezellige, zatte carnaval!!! (blij dat ik het mag missen :p)
xxx


  • 08 Februari 2013 - 17:03

    Tonny:

    Hoi Mandy en Dave

    weer genoten van jullie verhaal maar wat shit van jullie auto
    maar je moet maar denken er zijn ergere dingen in het leven dit is matrialistisch
    kan allemaal vervangen worden.
    vanmorgen was Fien op bezoek en vertelde me dat ze een smsje van je ontvangen had
    of een epje ik weet niet hoe dat allemaal heet ze vertelde dat je jarig bent geweest
    dus ook van deze kant van harte gefeliciteerd hopelijk heb je een leuke verjaardag gehad
    samen met Dave maar dat zal wel he.
    Geniet samen verder en hopelijk vinden jullie heel snel werk
    heel veel lief en natuurlijk een dikke knuffel voor je verjaardag groetjes Tonny

  • 08 Februari 2013 - 20:37

    Louis En Anita:

    Alweer genoten van je verhaal en jullie belevenissen. Jammer van de auto maar helaas zulke dingen gebeuren en je hebt weer wat geleerd. Hopelijk vinden jullie snel werk zodat er weer wat centjes gaan binnen komen. Wel balen dat het in Australie ook zo lastig is om n job te vinden. Maar houd moed, alles komt goed. Lekker blijven schrijven zodat we weten wat er allemaal gebeurd in dat verre Austalie.
    Diekke knoevel oet ein kalt en wit Blerick.
    ALAAF.

  • 09 Februari 2013 - 07:49

    John:

    Hoi Mandy,wat een verhaal weer je hebt weer genoeg mee gemaakt,maar wat hoor ik ben je jarig geweest nou dan hiep hiep hoera,zoals ik lees heb je weer veel gezien daar, en dan ook nog werk zoeken
    ik merk dat werk zoeken net zo moeilijk is als hier,maar als het seizoen begint zullen ze toch wel mensen nodig hebben,dus hou de moed er in.En ja als je auto rijd kan het ook gebeuren dat je er een deuk in rijd,je bent tenslotte ook een vrouw hahaha,ik lees ook dat je er aan het strand lekker kunt fitnissen,dat is wat voor mij ik ben nu 21 kilo afgevallen ik doe nu iedere dag 2 uur fitnissen,alleen mijn dieet is saai ik mag nu alleen maar shake s en rauwkost en gekookte groente,maarja alles wendt.ik hoop dat jullie snel werk hebben,anders stuur ik wel een voedsel paketje haha,maar ik weet dat het jullie lukt,nou blijf gezond allebei en rij voorzichtig,mooi verhaal weer.Groetjes John.

  • 09 Februari 2013 - 20:23

    Leni Rutzerfeld:

    Weer genoten van je reisverslag!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Mandy

Actief sinds 03 Aug. 2012
Verslag gelezen: 712
Totaal aantal bezoekers 79638

Voorgaande reizen:

15 Oktober 2012 - 14 Oktober 2013

Exploring life in Australia

Landen bezocht: