Work at an Avocado farm

Lieve vriendjes en vriendinnetjes,

Het is ongelooflijk maar het is echt alweer een half jaar geleden dat ik ons kikkerlandje uitvloog om dit prachtige Aussie land te ontdekken!
Time flies when your having fun…right!!
Ik mis iedereen ontzettend veel, maar ben ook erg blij te kunnen zeggen dat ik aan het werk ben voor een vervolg op dit jaar en dat ik dus, als alles volgens plan verloopt…niet terug naar de koude winter in Holland hoef… ;)
Natuurlijk ben ik wel erg nieuwsgierig hoe het met iedereen gaat!! En vind ik het ontzettend leuk om reacties van iedereen te krijgen en hoe het met jullie is :)

Nu zal ik jullie even een verhaaltje vertellen over het leven van een avocado plukster….

Inmiddels ben ik nu aan mijn derde week bezig, vanmorgen weer zoals iedere werkdag het veld opgegaan om avocado’s te plukken, maar het regende en het bleef maar regenen, dus na een uur besloot onze boer om naar huis te gaan. Dit is gelukkig de eerste keer, wel hebben we al een keer eerder wat regen gehad, maar dat viel wel mee tegenover vandaag. Als het opklaart gaan we na de lunch terug.
We werken van maandag tot en met vrijdag van 07.00uur tot gemiddeld 16.30/17.00uur, wat betekent dat dit de eerste baan in mijn leven is die ik kantoor uren werk en uitkijk naar het weekend!
In de ochtend plukken we op het veld avocado’s, met een snoeischaar knippen we deze aan de steel af. Voor de avocado’s hoog in de bomen hebben we een lange stok met een schaar aan de ene kant en de hendel om te knippen aan de andere kant, zodra je m afgeknipt hebt moet je de hendel inhouden om de avocado vast te houden zodat hij niet valt en blutst. Het lastigste van dit werk is dat de avocado’s groen zijn, net als de miljoenen bladeren die de bomen hebben! Ik speel dus de hele morgen hide and seek :p
Het smerigste van alles is dat we nu tegen het einde van het seizoen lopen en er steeds meer rotte avocado’s hangen en op de grond liggen, wat dus wil zeggen dat je een aantal keer per morgen in een rotte grijpt en je hand onder de guacamole zit :( en dat je er regelmatig in gaat staan…daarbij komt ook nog dat ze stinken als ze rotten!
Om half 9 hebben we ‘smoko’, Australische benaming voor koffie pauze. We krijgen dan koffie en een sandwich/boterham met ham en kaas, die we nuttigen op kratjes tussen de avocado bomen.
Met weer nieuwe energie gaan we verder met plukken tot 12.00uur, daarna worden we terug naar de farm gebracht en hebben we lunch pauze tot 13.15uur.
Met wat te eten en mijn boekje breng ik deze meestal door in mijn hangmat, die ik tussen de mango bomen langs mijn huisje heb opgehangen!
Ik werk samen met nog een Frans stel en hun lunchen ook onder de mango bomen dus zitten we vaak gezellig te kletsen.

Voordat je er erg in hebt is dan een uur toch snel voorbij en begint het tweede deel van de dag, pakken.
Dit is nog saaier dan het plukken! Een machine weegt de avocado’s en verdeeld ze dan in verschillende vakken waar wij ze opvangen om ingepakt te worden. Er zijn 6 verschillende maten die in verschillende dozen op verschillende manieren ingepakt moeten worden. Soms hebben we veel grote en is het aan die kant drukker, vaak hebben we veel kleinere en die kant doe ik meestal. Kan ik gelukkig dus wel bijna de hele tijd bezig blijven. Als je moet wachten op de avocado’s duurt de tijd heel erg lang.
Op het moment dat je de avocado’s oppakt om in te pakken moet je ze checken of ze rotte plekken hebben, deze gaan weg. Hebben ze ernstige beschadigen of zijn ze misvormt gaan ze een andere band op om ingepakt te worden voor tweede klasse.
Om half 4 hebben we nog een ‘smoko’ en krijgen we weer koffie met een koekje, vaak zelf gemaakt door de kinderen of oma, zoals muffins of soort cakejes die smaken naar de cake van oma, lekker!

Het tweede deel na de pauze gaat altijd vrij snel en zijn we tussen 16.00 en 17.00 uur meestal klaar. Afgelopen 2 weken heb ik beide weken 41,5uur gewerkt. Was weer even wennen na ongeveer een half jaar niet gewerkt te hebben :p
Het is geen vervelend werk om te doen, maar vooral na een tijdje erg saai en eentonig. Dit is waarschijnlijk de laatste week en dan hebben we alle bomen geplukt, dus is het werk ook afgelopen. Maar dan heb ik wel lekker wat geld verdient ($20 per uur) en heb ik mijn eerste dagen op weg naar het tweede jaar visum al binnen!
Flavio Feltrin, de Italiaanse boer waar ik voor werk heeft ook nog limoen bomen staan, die hij na de avocado’s gaat plukken, waarschijnlijk kan ik blijven en hiermee nog even doorwerken.
Het Franse koppel gaat reizen, wat ik me goed kan voorstellen omdat hun al 5 maanden hier in Mareeba, een boerendorp zijn!
Er is niet veel geld in limoenen op dit moment zegt hij, dus hij wil niet teveel mensen betalen voor het plukken, maar ik kan blijven zei hij!
Hij zelf werkt altijd mee, zijn vader en schoonvader, zijn vrouw helpt af en toe mee met pakken en oma helpt altijd mee met pakken.
Er zijn heel veel Italiaanse boeren hier in omstreken. Ik vroeg hem of er ook Nederlandse boeren waren, maar volgens hem waren die waarschijnlijk allemaal vertrokken of gestorven. De Hollanders waren veel eerder hier dan de Italianen, dus dat zou goed kunnen, dacht ik.

Hier op de boerderij heb ik mijn eigen ‘huis’, het is een kartonnen huis…zo eentje die je met een trailer kunt verplaatsen. Althans zo zie ik t, weet niet hoe ze dit noemen. Maar ik heb een keuken met aanrecht, fornuis, koelkast, vriezer en eettafel. Er zijn meerdere kamers, maar ik ben de enige die hier slaapt. Ruime kamer die inmiddels al vol ligt met mijn spulletjes ;)
De toilet en de douche zitten in een huisje dat 5 meter tegenover mijn huis staat. Iedere avond als ik naar de wc ga voordat ik ga slapen kijk ik op naar een ongelooflijk mooie sterrenhemel!
De douche is een zeer bijzonder systeem; het water gaat via een soort boiler voordat het uit de sproeier komt, deze boiler wordt verwarmd door een vuurtje wat ik aansteek voordat ik ga douche. Het vuur heeft even nodig om het water te verwarmen wat dus wil zeggen dat hoe harder ik de kraan open draai voor een goeie waterval hoe kouder het water wordt. Gelukkig is de temperatuur nog steeds erg aangenaam en heb ik dus niet echt heet water nodig, maar hier zou ik als koukleum dus nooit in de winter kunnen douche! Al met al is het een goeie accommodatie en heb ik alles wat ik nodig heb voor 40$ in de week.
Ik moet wel stiekem toegeven dat alle horrorfilms die ik mijn hele leven gekeken heb, soms niet echt goed doen op een plek als deze. Hier zitten plekken in het plafond die zo uit de film The Grudge konden komen, het huis kraakt aan alle kanten. ’s Nachts wandelen er Possems over het dak (dit schijnen rat/kat achtige beestjes te zijn, ik heb ze nog niet gezien) wat een bijzonder scary geluid creëert. En dan hebben we nog de gekke geluiden die vogels maken en de Dingo’s die ‘s nachts huilen! Haha lol!
In deze bijzondere omgeving besloot ik ook nog om een boek van Stephen King te gaan lezen genaamd ‘Bag of Bones’ :p
De uren buiten werktijd vermaak ik mezelf met het lezen van boeken, overdag ik de hangmat. Het is inmiddels als mijn derde boek ;) En ook heb ik al een aantal films gekeken.
Zo af en toe rij ik terug naar Mareeba, dit is een kleine 10 minuutjes voor de supermarkt en de gratis internet bij de Mac. Helaas is daar de verbinding niet altijd goed en ben ik dus niet echt up te date met de buitenwereld.
Het Franse koppel vertelde me over de boekenwinkel in het dorp, deze heeft grote uitverkoop omdat ze gaat sluiten. De tweede maandag reed ik in de lunch naar het centrum om mijn eerste cheque met loon naar de bank te brengen en om gelijk wat te uit te geven maakte ik een stop in deze boeken winkel. Hier keek ik mijn ogen uit, zoveel boeken!! Helaas moest ik terug omdat mijn pauze bijna af gelopen was en kocht ik alleen het boek van Stephen King voor 3$. Maar ik in gedachten besloot ik al om nog een keertje terug te komen, ze was er waarschijnlijk nog 2 weken, zei ze.
Afgelopen zaterdag reed ik ernaartoe rond 11.00uur maar was ze helaas gesloten. Er lastig als je van maandag tot vrijdag werkt…nu dat ik regenvrij heb ga ik zo nog een poging wagen :)

Afgelopen zondag ben ik terug naar Cairns gereden en had ik met Beth in JJ’s afgesproken.
Net echt he, de hele week gewerkt en dan in het weekend naar een vriendin rijden om te lunchen, haha!
Eerst ben ik naar Rusty’s geweest om fruit en groente in te slaan voor de komende week(en), het fruit in de supermarkt is best wel duur, dus was erg blij dat ik hier weer wat kon inslaan.
In de middag ben ik met Beth het centrum ingelopen en hebben we geluncht bij de CoffeeClub op de Esplanade. Ik had een heerlijke sandwich met gerookte zalm en kruidenkaas en daarbij een mocha ijskoffie. Het was erg gezellig en kei leuk om weer alles bij te kletsen, want we hadden elkaar sinds het camping weekend niet meer gezien. Wel hadden we elkaar via sms gesproken en via sms waren we travel buddy’s geworden!
Even een flashback over de vlinders in Beth haar buik….!
Na het kampeer weekend waren Beth en Dave meer dan vrienden geworden en besloot Dave om de rest van zijn paasvakantie in Cairns te blijven en met Beth door te brengen. Nu zijn ze totally in love with eachother!! Super leuk :)
De vlinders in Beth haar buik hebben haar op het idee gebracht om toch te gaan werken voor haar tweede jaar visum omdat beide hopen dat deze relatie serieus gaat/blijft werken.
Ze legde dit idee aan me voor en vroeg of ze met mij mee mocht reizen naar Darwin en de West Coast en dan samen farm werk kunnen gaan doen.
Hier was ik meteen erg enthousiast over, ik heb ontzettend veel lol met haar en denk dat het erg gezellig is om mijn reis verder samen met haar te gaan vervolgen!
Nadat ze haar verliefde gedachtes op orde heeft kunnen brengen besloot ze om dit te gaan doen. Mede ook omdat ze vrijwel geen geld meer had en het wel fijn is om eerst geld te verdienen voordat ze verder gaat reizen. Want eigenlijk zou ze nu in Fiji zitten, daar 10 dagen blijven waarna ze Nieuw zeeland en Zuid Amerika zou gaan bereizen. Deze vluchten heeft ze kunnen verplaatsen naar eind Augustus. Haar jaar ticket verloopt tot half oktober, dus gaat deze landen dan in 2 maanden bezoeken. Maar dan heeft ze als het goed is wel haar tweede jaar visum en kunnen we volgend jaar met Pasen weer met z’n alle gaan kamperen! Haha, lol, zou grappig zijn als dat uit zou komen!

Beth gaat komende week naar Sydney om daar met Dave zijn ouders te ontmoeten en de week te blijven. De 28ste is ze terug in Cairns. Ik ben waarschijnlijk na deze week klaar met de avocado’s, de week erna limoenen. Volgens mijn zijn dit er niet zoveel, mocht het langer duren kan Beth misschien komen helpen. Mocht ik klaar zijn hier, pik ik haar in Cairns op en rijden we naar Atherthon om te kijken of we daar werk kunnen vinden. Mocht er niks te vinden zijn vervolgen we onze reis richting Darwin.
Het plan is om dan de West kust naar beneden te rijden en in Perth uit te komen. Onderweg proberen we waar we kunnen werk te krijgen om onze 88 dagen te verzamelen die we nodig hebben vor het tweede jaar visum. Waarschijnlijk zitten we dan rond Augustus in Perth en vliegt Beth naar Sydney om haar wereldticket te nemen naar Fiji. Ik heb dan nog even de tijd om te werken (te sparen) en in Melbourne te komen rond oktober/november om daar hopelijk een hele dikke knuffel te kunnen geven aan mijn lieve pap en mam, broertje en Milou!!!! Xxxxx

…the story continues…