On the road again

Lieve mensen! Ik zal jullie even update over mijn status, aangezien dat al weer een hele tijd geleden is. En tevens ook over de voorbereidingen en de eerste dag van onze reis naar Cairns! YEAAH! :D

Vorige week dinsdag was het dan eindelijk tijd om mijn ontslag in te dienen bij JAM Corner en dus even snel een klein "officieel" ontslag briefje typen. Ik zal eerlijk zijn en zeggen dat ik de ervaring om voor het eerst in het buitenland te werken, het upselle met een australisch accentje en het ontmoeten van nieuwe mensen / collega's, super leuk vond! Zo nu en dan na het werk gezellig een drankje doen in de pub en zelfs een keer op zondag middag naar the Strand / Watermark om vervolgens om 17:30 al aangeschoten naar de volgende kroeg te "waggelen" Big Fun! Op zondagen zijn in veel pubs allerlei drankjes goedkoper en ook dat helpt niet echt met het nuchter blijven :P Al dat bij elkaar was zeker een leuke ervaring en ook voor mijn cvtje is het werk in a foreign country weer een leuke toevoeging. Maar ik zal eerlijk zijn en zeggen dat ik wel super happy ben dat we verder gaan! Want Townsville had ik nu wel een beetje gezien ;) Afgelopen week heb ik nog wel een paar dagen kunnen werken en dus nog een redelijk laatste loontje binnen kunnen sprokkelen. Dinsdag 15-1 had ik mijn ontslagbrief afgegeven en had eigelijk gezegd dat Dinsdag 22-1 mijn laatste dag zou worden. Daar kom ik nog op terug. Zaterdag zou nog een laaste avondje stappen worden in Townsville en was naar mijn mening geslaagd! Ik moest die avond wel werken maar mocht gelukkig al om 23:00 stoppen van Kieran. Snel terug naar het appartement dus om te douchen en om te kleden. Iets later kwamen Mellissa en Jacky binnen vallen (bijna letterlijk), zij hadden namelijk al wat drankjes gehad en kwamen volgens mij even hun "looks" checken. Ze verdwenen namelijk direct naar de slaapkamer van Mellissa en gingen daar voor de spiegel staan… Vrouwen ey? 2 minuten later kwamen er wat noodkreten uit de kamer!: DAVY… We need a drink :( !! Alright, ik luste ook wel een glaasje en maakte voor ons 3 een Vodka, Cranberry & Cordial (Limonade). Snel opdrinken en HUP de stad in! Een tussenstop bij The Brewery, hier was de gehele RAD crew met aanhang namelijk al gezellig een drankje aan het drinken. Volgende stop was The Bank. Hier hebben we de rest van de avond gedanst en gedronken! Erg goed! Voor mij eindigde de avond helaas iets eerder (01:30) want ik moest namelijk de volgende morgen om 06:30 al beginnen met werken :( !! FAIL !! De dames Mellissa en Mandy hebben het tot 04:00 / 04:30 volgehouden ;) Zondagmorgen vroeg op voor mij en helaas, ook al had ik vrij weinig gedronken, was ik erg super beroerd aan.. Beetje jammer dus. Met weinig zin en een slecht gevoel op naar het werk. Na een dag van 8 uur werken nam ik afscheid van een aantal collega's en had ik Victoria (restaurant-manager) gevraagd of ik voor dinsdag een vervanger mocht regelen zodat we maandag-morgen verder konden reizen. "No worries about that, I'll take care of that for you!" was haar reactie en vertelde mij wel dat we in Mission Beach moeste stoppen. Dit is het plaatsje was zij vandaan komt. Hier moeten we van haar gaan sky-dive!! UUHH.. :/ I'll think about it..! Het idee is natuurlijk wel super gaaf om vanuit de lucht het Great Barrier Reef te zien. Zondag was dus mijn laatste dag werken! Bye bye JAM Corner. Ik voelde mij gelukkig al weer iets beter en werd mijn laaste avond in Townsville besteed aan het inpakken van mijn tas, koffer, backpack en natuurlijk nog fftjes met mijn nieuwe speeltje aan de slag.

????

Ik heb namelijk eindelijk mijn nieuwe laptop!! :D Een 'Sony Vaio duo 11' voor degene die willen opzoeken wat voor model het is. Ik kan in iedergeval zeggen dat ik er ontzettend blij mee ben. Het is een laptop, een tablet en ultrabook in één. Echt vet :) kan ik gelukkig weer met m'n eigen apparaatje aan de slag. Er zat alleen één nadeel aan: aangezien ik deze laptop hier in Ozzie heb gekocht zit er dus een australische stekker aan :/ wat betekent als ik straks een keer terug naar nederland kom dat ik een wereldstekker moet gebruiken om thuis mijn laptop te gebruiken..fail.. Gelukkig had ik mijn vorige zwemkampioen laptop nog niet weggegooid en laat daar nou net een kabel aan zitten die ook op mijn sony-adapter past!! :D Komt dat even mooi uit!

Monday morning. Om 07:00 de wekker gezet om dan te beginnen aan onze reis naar het noorden. Nog even een lekkere luxe douche pakken want het is nog maar de vraag of we er de komende dagen eentje tegen komen ;) Mandy zou de auto alvast gaan halen en zou tevens bij een klein bakkerijtje een small sized meatpie meenemen. Deze moest ik namelijk nog proberen van Mandy vóór we zouden vertrekken. Vergelijk een meatpie maar een beetje met een pasteitje, alleen dan in een taartvorm. De bakkerij maakt alle taartjes etc namelijk elke dag vers en zodra alles verkocht is sluiten ze de deur, wat volgens de locals al om 11:00 kan zijn! Dat wil wel iets zeggen denk ik ;) Het werd een ontzettend lekker ontbijt want dat taartje smaakte goddelijk!! Een heerlijke vlees-vulling met kaas en stukjes ham. Hmmm :) Tijdens ons ontbijt vertelde Mandy mij wel dat de auto niet wilde starten!! :O You kidding me right?! Nee dus, accu leeg? No idea.. Fabien begon om 9 uur met werken en Mandy zou tegen die tijd naar RAD gaan om te checken wat er aan de hand was. Even later kreeg ik een telefoontje van Mandy en vertelde mij dat de auto wel gewoon starte! Onze auto is een automaat en start niet als hij in reverse staat :P Lachen maar wel met een grote opluchting!! Kunnen we toch verder zonder zorgen. We moesten wel een beetje vaart maken met het inladen van de auto want om 10:00 ging de congiërge namelijk aan de lift van het appartement werken. En om met onze koffers, tassen, swags etc vanaf de 17de verdieping de trap te pakken zagen we niet echt zitten. Gas derop dus! Netjes optijd konden we nog afscheid nemen van Kieran en bedanken dat we deze periode in hun appartement mochten verblijven. Super fijn :)

Lets get on the road! Vanuit Townsville de Bruce Highway op richting Ingham. Onze eerste stop is Paluma National Park, dit is namelijk het park waar Crystal Creek ligt. Crystal Creek is een natuurlijk zwemparadijs met door het water uitgesleten rotsen die nu al glijbanen functioneren en wordt door van locals hier genoemd als een 'must do!' Alle routes in het national park liggen in de bergen en zijn super kleurrijk met een uitzicht op de zee! Lekker slingeren door de bergen met een fantastic view. In het park zijn meedere stopplaatsen die zeker de moeite waard zijn en onze eerste was Little Crystal Creek. Zoals de naam zegt een kleine variant van 'Big' Crystal Creek. Overal waar je kijkt zijn wel watervallen en kleine creeks waar je kunt zwemmen. Een ontzettend mooi gezicht! Over deze little creek ligt ook een oude brug die leidt naar Paluma Village, wat ons volgende doel is. Dit dorpje ligt midden in de bergen en is echt letterlijk afgelegen. Je kunt het aantal huizen net niet op je vingers tellen. In Paluma Village zijn we naar een lookout gelopen om zo van uitzicht over de eastcoast te genieten! Ook ligt hier de Paluma Rainforest Walk, een wandelroute van 580 meter die recht door het regenwoud loopt. Veel verschillende soorten planten die in eerste instantie vriendelijk lijken, maar zodra je goed upclose een kijkje neemt hebben de meeste planten en sommige bomen kleine weerhaakjes en flinter dunne naalden op hun stam en bladeren zitten!! Na een klein half uurtje wandelen liepen we uit het rainforest zo weer het dorpje in. Terug naar onze Toyota muscle car en op naar het beroemde Crystal Creek. Op de routes door de bergen staan er ook overal borden langs de weg die vertellen dat je uit moet kijken voor de Cassowary. Dit is een Australische vogel ter grote van een struisvogel maar met de kop van een dinosaurus. Keep your eyes open on the road! Om naar Crystal Creek te komen moesten we eerst de route terug rijden naar de ingang van het park want Crystal Creek ligt namelijk op een locatie iets verderop. Hier kwamen we voor onze eerste outback beslissing te staan, want de route naar de Creek was namelijk onverhard met meerdere kansen op floodways. Floodways zijn wegen die overstromen in het regenseizoen en laat dat nou net beginnen hier ;) We wilde toch graag de Creek zien en besloten om het risico te nemen. Langzaam rijden en alle gaten ontwijken op de weg erna toe! Halverwege kwamen we ook langs een camping-site. Het mooie van deze sites is dat er een onbemand lokket staat bij de ingang waar een boek in ligt, hier schrijf je je naam op en dan ben je méér dan welkom om een nacht te blijven. Een camp-site, toilets, BBQ's en dat allemaal voor nopes!! Ze vertrouwen jou dan ook dat je respect hebt voor hetgeen wat je gegeven wordt. De vrijgevigheid hier in Australië, I Love it!! Eenmaal bij Crystal Creek liepen we vanuit de parkeerplaats nog een kleine 300m naar de Creek via een kleine brug over de rivier en dit was al een mooi plaatje! Let's head on! Na nog een klein stukje lopen arriveerde we dan bij het beroemde zwemparadijs van de Townsville regio. Deze creek ligt feitelijk in een kleine ravijn. Veel grote rotsen met redelijk heldere stromen water ertussen die natuurlijke glijbanen vormen. Wel te begrijpen dus dat Crystal Creek voor veel blije gezichten zorgt ;) Wel hadden we er iets meer van verwacht maar het heeft dan ook nog niet ontzettend veel geregend en dus zijn de stromingen nog niet heel sterk. Maar zeker de moeite waard om te zien!

Vanuit Crystal Creek zette we de reis voort naar Ingham. On the way there kwamen we langs 'the Frosty Mango'. Een beroemde ijssalon in de regio vergelijkbaar met clevers! Wat betekent super lekker vers ijs en het beste is dat ze veel fruit hier zelf verbouwen! Verser dan dat kan volgens mij niet :D Een hoorntje met 3 bollen ijs kon ik dan ook niet weigeren. Jackfruit, pineapple and dragonfruit en Mandy een hoorntje met echt Italiaans tiramisu-ijs. Yummie yummie in our tummie :) Tijdens ons ijsje heb ik nog even naar het fruit gekeken wat ze bij de Frosty Mango ook te koop hebben. Hier lag ook 'Longham' tussen. Nog nooit van gehoord, ter grote van een lychee en smaakte ook naar een lychee. Logisch want het is ook familie ervan ;) erg lekker! Tijdens onze reis kwamen we nog langs de Jourama falls. Met geen idee wat we moesten verwachten besloten we toch om te gaan kijken. Wederom stond ons een onverharde route te wachten en ook deze hebben we niet geweigerd. Na een kleine 5 minuten rijden arriveerde we bij de poort van Jourama Falls en bleek dat dit park nog een uitdaging voor ons in petto had.. namelijk: een overstroomde weg!! What to do next!!?? Het risico nemen om in een park te wandelen of terugkeren met lege handen? We hebben staan denken en inmiddels hadden al 2 voertuigen vóór ons de overstroomde weg gestrotseerd! Natuurlijk wel onder observatie van ons want op deze manier konden wij zien hoe diep het was :p We besloten om te gaan! Met een kleine aanloop de heuvel af en hoppa! het water in. Gespannen maar wel trots kwamen we veilig aan de overkant :p Yeaah!! In dit gedeelte van het park ligt ook weer een camp-site waar je je naam in een boek kon schrijven om te overnachten met de bijbehorende barbie's uiteraard ;) we moesten nogmaals door een overstroomde weg maar deze was een piece of cake ;) wel super gaaf natuurlijk! Het tweede deel van het park was het begin punt voor de wandelroute 'Jourama Falls walking track'. Het was inmiddels al 17:00 uur en wilde eigenlijk vóór 18:00 uur terug zijn. Voornamelijk omdat het dan langzaam donker wordt en tevens omdat we nog moesten eten en nog een plek zoeken om te slapen. Doorlopen dus! De wandelroute kreeg al na 2 minuten lopen een splitsing.. Eén was de hoofdroute en één liep naar beneden via een trap naar rotsen in het water. Beide wilde we naar beneden naar dit prachtig stukje natuur, en besloten we om dit soort paadjes maar "lokpaadjes" te noemen. Zij schreeuwde dan ook bijna "bewandel mij!!". … ja tuurlijk! met plezier :) beautifull. Snel foto's maken en weer verder, maar dit park werd alleen maar mooier en mooier. We liepen door de prachtige natuur, over riviertjes en door de rotsen! Precies wat wandelroutes zo interressant maken :) toen kwam een zigzag pad naar boven, want aan het eind van de route ligt namelijk een uitzichtpunt over de Jourama watervallen. Maar laat er halverwege een bord staan met [ Jourama Falls -> ] en nog een met [ <- Rock Pools ] ..damn you lokpaadjes :p Het begon al een beetje grijs te worden, kans op regen dus! Onze main goal was de Jouruma Falls dus die was eerst aan de beurt en zouden daarna kijken of we nog tijd hadden voor de Rock Pools. Langzaam kwamen de watervallen tussen de bomen tevoorschijn en werden we steeds enthousiaster! :D Wat een uitzicht!! Volgens ons waren de Falls wel 300 meter hoog. Hier hebben we toch wel even staan kijken met een "whaaawh" op ons gezicht :) Het werd dan ook weer tijd om naar beneden te lopen en natuurlijk wel te stoppen bij de Rock Pools want het weer liet het gelukkig nog toe. En hier kregen we geen spijt van! Grote rots-formaties, stromingen, groen en uitzicht. Het punt van dit soort natuur is dat het kind weer in jezelf naar boven komt, dat overal op wil klimmen en over de riviertjes wil springen. En dat leidde dan ook tot het scheuren van mijn broek o_o' lol.. Hoort erbij zullen we maar zeggen! Maar dat was het zeker waard want dit was de mooiste plaats van wat we vandaag hadden gezien. No doubt about that. Het werd tijd om te gaan want het begon al langzaam te druppelen. Voordat we het park verlieten moesten we natuurlijk wel foto's maken van onze Toyota rijdend door de overstroomde weg :p coole foto's!

Op naar Ingham voor food en shelter. We hadden Fish&Chips in gedachten en Mandy had laatst met RAD ontzettend lekkere F&C gegeten in Lucinda ( een dorpje verder dan Ingham ) en besloten om door te rijden. Helaas konden we het betreffende zaakje niet vinden en aten in de pub van Lucinda. Ook zijn serveerde F&C en smaakte erg goed! Na een lekker dinertje op zoek naar een slaapplekkie. Er lag een camping in het dorp maar de receptie hiervan was gesloten en wilde geen risico nemen op beveilig van de camping en kozen voor de haven van Lucinda. Deze heeft namelijk een grote verlichte parkeerplaats en dus wel geschikt om te overnachten. Mandy is gaan slapen in haar swag onder een picnic-spot met afdak, ik heb die nacht in de auto geslapen. Dat was wel een aardige verhuisklus want de laadbak moest leeg.. 2 volle koffers, 2 tassen, backpacks, tassen met eten maar het is me wel gelukt ;) Het was warm in de auto maar wel droog want het plensde al een malle! 's morgens hadden we dan ook een beetje angst dat weg terug was ondergelopen.. Gelukkig was dit niet het geval en konden we veilig en zonder problemen verder. Next stop, unknown..

To be continued..