Aussie met pap en mam
Door: Mandy
Blijf op de hoogte en volg Mandy
18 Januari 2014 | Australië, Grampians
Ik mocht mijn ouders van het vliegveld gaan halen in Adelaide!
Ongelofelijk maar echt waar.
Cling vloog op dezelfde dag een uur eerder terug naar de Filipijnen, dat kwam dus super uit want nu reden we met z’n alle naar het vliegveld.
Nadat John, Molly en ik afscheid genomen hadden van Cling en ik haar nogmaals super bedankt had voor de geweldige gastvrijheid.
Bij International arrivals moesten we nog een behoorlijk tijdje wachten, maar toen kwamen toch de eerste mensen achter de deuren vandaan die net geland waren.
Molly en John waren zo lief om bij me te blijven wat ik toch wel fijn vond. John hield mijn kei schattig gemaakte “Welcome to Australia” bord op en Molly was de paparazzi en zou foto’s maken met mijn camera.
Door het lange wachten was ik inmiddels al behoorlijk zenuwachtig geworden en kon ik niet meer stil blijven zitten. John en Molly hadden hier wel lol om :)
Nadat de eerste uit de deur kwam ging ik dichterbij staan om goed te kunnen zien wie eruit kwam.
Elke keer als de deur open ging, ging mijn hart als een dolle te keer…nee helaas dat zijn ze nog niet en daalde mijn energie level met volle vaart.
Weer open….tu-tuk tu-tuk tu-tuk….nee weer niet.
Ohja, die moeten natuurlijk nog even de Nederlandse kaas inchecken,
En Ohja, ze moesten ook nog wat tax-free alcohol kopen, geen wonder dat het zo lang duurt, haha.
Maar toen eindelijk kon ik door de openstaande deur pap al zien aankomen en JAAAA toen kwamen ze samen door de deur lopen!!
Ik had me voorgenomen om er niet heen te rennen, maar ik kon me niet inhouden en vloog ze om de nek! Wat ongelofelijk gaaf dat ze echt hier zijn!
Het was een waanzinnig moment, echt heerlijk!!
Vaker zag ik tv programma’s dat ze mensen naar hun geliefde over de wereld brengen en dan helemaal emotioneel happy op het vliegveld elkaar weer terug zien, nou mensen zo hadden wij het nu dus zelf, heel erg bijzonder.
Samen met pap en mam om me heen liepen we de Adelaidse avond warmte in op weg naar de taxi.
De taxi bracht ons naar het Ambassadors hotel waar we de eerste twee nachten verbleven.
Op de kamer aangekomen was het net sinterklaas, er kwamen heerlijke kikkers en muizen uit het koffer, brokkelspeculaas, dropjes, tumtums, stroopwafels en natuurlijk Nederlandse KAAS! Lekker <3
Het feest ging nog even door en zo kreeg ik ook nog wat mijn kleren die als nieuw voor me waren en kreeg ik een hele mooie brief van de allerliefste Kami, Tano en Lennie.
Heel erg lief van jullie, kei dankje wel hiervoor! Ik mis jullie xxx Dikke kus!
‘s Avond gingen we nog ff wat eten en was het heerlijk om weer met pap en mam te kletsen.
Die nacht hadden we alle drie last van een jetlag en was het slapen lastig, maar happy om weer samen te zijn.
Onze eerste dag verkende we Adelaide city, ontbeten we lekker relaxed, liepen we door het centrum en genoten we van de botanic garden. ’s Avonds gingen we naar Glenelg beach waar we lekker aten en langs het strand wandelde.
Donderdag in de middag konden we de kamper op gaan halen, mega huge!
Heel erg gaaf, ons huis voor de komende 6 weken. Pap stapte achter het stuur, ik erlangs en mam achterin, op weg naar mijn Filipijnse vrienden om daar al mijn spullen op te halen.
Ik vond het erg leuk dat pap en mam hun konden ontmoeten en natuurlijk moest John even onder de motorkap kijken, maar dit vonden wij allang fijn, een extra check!
Nadat mijn ‘leven’ in de kamper geladen was moest ik afscheid nemen van mijn lieve nieuwe vrienden en kon de roadtrip beginnen!
De eerste paar dagen reden we door York Peninsula, westelijk van Adelaide, naar Innes National Park.
Onderweg hadden we natuurlijk de nodige stops voor mooie uitzichten of een lekker kopje koffie met een heerlijke Nederlandse stroopwafel.
Innes NP was erg mooi, we maakte een aantal wandelingen met geweldige uitzichten over het national park en de oceaan. Ook zagen we hier de eerste kangoeroe!! Nah..voor mij al de 800.000 hihi, pap had ze wel gezien, maar niet in het wild en voor mam was het helemaal gaaf. En dat al op de tweede dag in Australië, awesome.
In het Innes NP leven ook Emu’s (een soort struisvogels die niet hun hoofd in de grond steken), helaas hadden we er nog geen gezien op de dag dat we het park zouden verlaten en mam had dan ook al haar hoop verloren. Maar natuurlijk zagen we er langs de weg lopen net voordat we het park uitreden, mama met haar 3 jongen, erg leuk.
Vanuit Innes NP reden we de York Peninsula weer uit terug richting Adelaide om daar een stukje boven naar het Barossa gebied te gaan. Dit is een erg mooi natuurgebied met ontzettend veel wijnboerderijen. En daar wilde mam en ik natuurlijk wel naartoe :p
Onze eerste dag in Barossa eindigden we in Tanunda een klein dorpje wat wel 100 jaar terug in de tijd lijkt te leven. Hier zagen we dan ook de meest hilarische kerst show/optocht ooit, wat erg goed was voor onze lachspieren. In deze optocht liepen verkleedden mensen of dat het carnaval was, het locale motorcross team gaf een show, de lokale drumband was wat onzeker over hun optreden maar de ‘Santa Security’ hield wel alles erg goed in de gaten!
Het was ongelofelijk druk, zoveel mensen overal en vooral heel veel kinderen. Het was echt ‘the happening of the year’, alle omliggende dorpen kwamen die avond naar Tanunda om de kerst optocht te kunnen zien. Geweldig.
’s Morgen brachten we een bezoek aan de lokale farmers markt wat erg leuk was en daarna was het dan toch echt tijd voor een van de vele wijnboerderijen. Uit de tientallen koos ik voor de Yalumba winery. Dit vond ik erg gaaf omdat we van deze wijnboer ook de wijnen verkochten bij Chateau de Raay, verschillende wijnen hiervan heb ik vaak genoeg verkocht.
Het was een geweldig mooie boerderij, je kon zien dat het een goed geld makend bedrijf is hoor, prachtig onderhouden grond met een soort kasteel.
Maar natuurlijk waren de wijnen ook erg lekker en was het erg leuk en lachen om ze te proeven. We kregen af en toe ook wat uitleg over de wijnen en vragen werden graag beantwoord en dat allemaal voor niks ;) Natuurlijk wilde we hier wel een flesje kopen en waren we het alle drie eens over een heerlijke Viognier.
En omdat we nu toch hier waren bezochten we die middag nog maar een wijnfarm en jawel die van Jacob’s Creek, misschien voor sommige van jullie wel bekend, deze heb ik hier in Australië al vaker gehad. Deze winery was veel meer toeristisch ingesteld, ze hadden er een restaurant bij en gaven ook rondleidingen. Maar wij kwamen voor de proeverij en ook deze was weer erg leuk, heel wat minder uitleg en wat onpersoonlijker omdat er zoveel mensen waren. Maar ook hier gingen we met een doosje de deur uit met wel twee flesjes in.
Ze hadden een hele mooie tuin met lekker zitzakken in waar we wat relaxte voordat we verder gingen.
Natuurlijk moeten we ook allemaal even plassen voordat we gaan en liepen we langs een alcohol blaas machine. Nog nooit zo’n ding gezien, maar hier kon je dus op blazen via een wegwerp rietje en dan berekende het apparaat je alcohol percentage. Het was of groen = goed, oranje = dan mag je na een half uurtje weer rijden of rood = en dan ja…was je dus eigenlijk gewoon zat!
Nou, pap was oranje…mam ROOD!... en ik gewoon GROEN hoor, no worries, ik rij wel! Haha.
Nadat we Barossa onveilig gemaakt hadden reden we door naar Adelaide Hills, weer een natuurgebied. De weg van Barossa naar Adelaide Hills was geweldig, een prachtige weg door de bergen met gave bochten en wereldse uitzichten.
In Adelaide Hills vonden we een wandelroute naar een waterval die behoorlijk pittig was. Het hele uur om erheen te lopen was echt berg af, wat dus betekende dat de hele weg naar boven berg op was!
Handorf was een geweldig Duits dorpje dat we tegenkwam, het was zeg maar één straat, maar wel erg leuk, ze hadden een Cheese shop waar we na een proeverij tot de conclusie kwamen dat Nederlandse kaas toch echt het lekkerste is. En hier vonden we een restaurantje van een Nederlandse eigenaar en zijn Indische vrouw. Ze hadden een internationale menukaart met gerechten uit diverse landen en dus ook onze Nederlandse frikandel speciaal en een patatje met! Heel erg gaaf, dit was ik in mijn hele jaar nog nergens tegen gekomen en natuurlijk moesten we dit bestellen, patatje met met een lekker glaasje wijn.
Vanuit Adelaide Hills reden we terug naar Adelaide om daar grote boodschappen te doen omdat Kangaroo Island het volgende plan was.
Op weg daar naartoe, zuidelijk van Adelaide belde ik het veerboot bedrijf om een kaartje te boeken voor de volgende morgen. De vriendelijke mevrouw aan de telefoon vertelde me dat de kamper $300 koste en dan voor iedere persoon nog $98, dat zou dus zo’n $600 zijn, serieus!!! Niet normaal.
Dit moesten we dus maar even overleggen voordat ik boekte.
We keken naar de weersvoorspellingen op kangaroo island en die waren regenachtig, veel wind en niet warmer dan 16 graden. Niet echt aantrekkelijk dus.
Op het slechte weer en de hoge prijs besloten we om het toch maar niet te doen dan, we hadden ons er wel erg op verheugd, maar te gaan zitten ozzelen voor veel geld is ook niks.
We reden verder langs de kust richting het zuid/oosten en vonden een mooie camping in Victor Harbor waar we gezellig bbq-den met een heerlijke fles Yalumba Viognier.
In de morgen liepen we het dorpje in en konden we over de pier lopen naar Granite Island wat klein genoeg was zodat je er met een uurtje omheen kon wandelen. Het waaide behoorlijk en we hadden lange broek en trui aan, maar het was erg mooi.
Vanuit hier reden we wat het binnenland in naar Ngarkat Conservation Park, hier dachten we een camping en wat te wandelen te kunnen vinden, maar helaas. Zodra het donker begon te worden stopte we op een parkeer plaats langs de weg om daar te overnachten. Op zulke parkeer plekken had ik met Mal en Eva vaak genoeg gestaan en ik vond het dus ook prima. Mam vond het maar niks en ging dan ook niet naar buiten. Ze vonden het wel leuk om nu ook mee te maken wat ik het afgelopen jaar onder andere gedaan heb.
Terug aan de kust hadden we een hele mooi route van Kingston SE naar Mount Gambier met prachtige rotskliffen langs de kust en ook geweldige wandelroutes. Het leek wel een wandelende Great Ocean Road, maar ze noemen het de Limestone Coast. Tijdens een van de wandelingen zagen we een zeehondje in het water, deze was verstrikt geraakt in de golven en was zwaar vermoeid door het vechten er tegenin. Met ons aanmoedigen heeft hij het toch gehaald om uit de golvenkolk te komen, hopelijk heeft hij genoeg kracht gehad om eruit te blijven.
Onderweg naar Mount Gambier bezochten we een druipsteengrot, deze was niet groot maar het had geweldige druipsteen formaties op zo’n kleine ruimte bij elkaar, erg indrukwekkend.
Mount Gambier zelf was ook een leuk stadje, hier hebben ze ‘Sinkholes’, reusachtige grotten die van boven helemaal open zijn. Sommige hiervan zijn geweldig aangekleed met bloemen en planten.
Ook hadden ze in Mount Gambier een zeer bijzonder blauw meer, wat echt mega Blauw was en een Sancturary waar we gratis in konden. Hier zagen we weer een aantal kangoeroes en een koalabeer hoog in de bomen, jammer dat we hem niet goed konden zien.
Hier werd ook mijn Filipijnen project een feit nadat ik een telefonische interview gehad had met Kaya Volunteers in de Filippijnen.
Nadat we bij mijn Filipijnse vrienden waren geweest had ik het er al met pap en mam over gehad dat ik eigenlijk wel heel graag iets goeds wilde doen en zou willen helpen voor mensen die het echt nodig hebben, als vrijwilliger dus. De familie van Cling woonde in Tacloban en heeft door de typhoon afgelopen November moeten evacueren naar Cebu een ander eiland in de Filipijnen. Dit is dus allemaal wel heel erg heftig en maakte dan ook indruk op me. Na wat rond zoeken op internet vond ik een vrijwilligers project waar ik wel achter stond, die disaster relief doen na de storm van afgelopen november doen.
Mijn Nieuw zeeland idee zat nog niet helemaal lekker en dit project gaf me een beter gevoel. Samen met pap en mam besloot ik dus om eerst naar de Filipijnen te gaan en daarna naar Nieuw Zeeland, mijn gevoel zat daar veel beter bij.
Het gesprek met Tom van Kaya Volunteers verliep erg goed en ik was dan ook erg positief over mijn nieuwe project!
Iets onder Mount Gambier kwamen we bij een grote vulkanische krater waar we ook konden kamperen. ’s Morgens maakte we de tocht naar de krater rand en van bovenuit konden we ook naar beneden lopen om er zo middenin te komen. Hier lagen een hoop stenen in het midden en wilde pap M A L maken Mandy Anita Louis wat ook Mal > Mallory maakt, dit vond ik erg leuk en met z’n drieën lagen we de stenen in deze letters.
Op de terugweg naar boven zagen we een kangoeroe halverwege de krater rand rond springen, erg leuk dat we ze ook weer hier tegen komen.
Verder langs de kust naar Portland gingen we weer een grens over naar Victoria en deden we nog een wandeling door een klein natuurgebied waar we een Echidna tegenkwamen, dit is een soort grote egel, heel erg gaaf!! Deze beestjes zijn echt super leuk en schattig en deze had ik nooit verwacht tegen te komen, en nu loopt hij hier gewoon over ons pad, Australia still amazes me!
Op het zuidelijkste puntje van Victoria maakte we een wandeling naar Seals Rock om zeehondjes te zien, deze konden we idd zien, maar helaas zaten wij erg hoog boven het water en konden we niet dichterbij komen. Het minder leuke hoogte punt van deze wandeling was de miljoenen vliegen die ons vergezelde :( echt niet normaal, zoooo veeeel.
Vanuit het zuidelijkste puntje gingen we weer het binnenland in en vonden we een erg mooie kampeer plek in Eccles NP. hier hadden we ons eerste kampvuur en het was kei leuk. We aten salade met heerlijke geroosterd knoflookbrood vers van het kampvuur. Het hout zoeken zelf was al een groot plezier, we vonden wat dikke takken om het vuur aan te houden maar ook een hoop eucalyptus bladeren om het lekker te laten ruiken. In onze voorraad kast lag een zakje marshmallows dus kon ik pap en mam leren hoe je echt marshmallows op je kampvuur doet roosteren. Ook dit was echt heel erg leuk, super gaaf dat ik dit allemaal aan mijn ouders kan laten zien. Dat ze nu zelf meemaken wat ik hier in het afgelopen jaar zelf meegemaakt en geleerd heb.
Ook dat we gewoon koala’s in de bomen naast ons hadden slapen, dat er tegen zonsondergang kangoeroe voorbij kwamen huppen en dat we voor het slapen gaan een possum voor de kamper langs hadden rennen, en dat allemaal op een avond. Bush campings > kamperen in de natuur is geweldig.
De volgende morgen reden we door naar Grampians NP waar we de een aantal dagen verbleven. En dat was ook zeker de moeite waard, het is een prachtig park met geweldige bergen, mooie wandelroutes, watervallen en genoeg bushcampings waar de kangoeroes weer langs komen huppen.
En hier genoten wij dus ook met volle teugen van, we maakten tientallen wandelingen. Sommige door het bos, sommige met prachtige uitzichten vanaf een uitkijkpunt, andere met uitzicht vanaf de berg die je net beklommen had, dan weer door een grand canyon vol met rotsen of naar een geweldig mooie grote waterval. Ook werden we tijdens een wandeling verrast door een slang waar ik bijna op ging staan! Pff eff schrikken, maar wel erg gaaf een wilde slang.
Een van de nachten verbleven we op een caravan park in het dorpje Halls Gap in het midden van het NP hier zaten een hele hoop kaketoe’s om ons heen en werden we toegelachen door een Kookaburra de ‘monkey-bird’. Dit was wel erg leuk, het minder prettige was de Cicades die hier rondvliegen. Dit is een soort insect ongeveer 5cm groot wat een enorm geluid met zijn vleugels maakt wat wel op kan lopen tot 125 decibel. En zo zaten er daar wel duizenden van. Heel apart dat zo’n klein beestje zon geluid kan creëren, maar na een tijdje word je er toch bijna maf van, het geluid dringt echt door tot in je hoofd. Gelukkig slapen deze beestjes ’s nachts, maar zijn ze wel vroeg wakker.
Onze bush-campings waren allemaal weer voorzien van een kampvuurtje waar we met veel lol gebruik van maakte en ik had de mazzel vaak twee bomen bij elkaar te vinden om mijn hangmat aan te hangen :)
Grampians NP was heerlijk, mooi, genieten!!
Vanuit Grampians National Park reden we via Ballarat naar Melbourne waar we een caravan park vonden om te overnachten. En toen was het weer een grote dag….Mijn broertje komt :)
Super gaaf dat we nu samen Milou en Dennis van het vliegveld gingen halen!!
Truly a dream coming true om de hele familie hier met kerst en nieuw jaar bij me in Australië te hebben
Mijn verhaal is inmiddels al weer lang genoeg dus het familie avontuur kunnen jullie lezen in het volgende verhaaltje.
Thanks again for reading folks!
xoxo
-
18 Januari 2014 - 16:16
Milou:
Oh heerlijk um te leaze! Waren we nog maar efkes daor. Mis dich xxxx -
18 Januari 2014 - 18:48
Johan En Simone:
hey meis, kei leuk weer een verhaal van je te lezen. Inmiddels hebben we al wat gehoord van je ouders. Allemaal heel bijzonder. Xx -
18 Januari 2014 - 18:52
Nelly En Leo:
Leuk verhaol Mandy weej kieken oet nao 't vervolg.
Dit hebben we ff motte missen .
Vuul leefs oet Tegelen -
18 Januari 2014 - 19:39
Tonny:
Geweldig mandy wat weer een verhaal
heb verschillende namen op gescheven waar jullie zijn geweest en ga die allemaal op internet bekijken
verheug me op je volgende verhaal groetjes en tot gauw
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley